Κρούσσια όρη
| Κρούσσια όρη | |
|---|---|
|
| |
| Ύψος | 1.179 μέτρα |
| Κορυφή | στο Μαυροβούνι |
| Γεωγραφικά στοιχεία | |
| Χώρες | Ελλάδα |
| Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Μακεδονία |
| Περιοχή | Νομός Κιλκίς, Νομός Σερρών |
Τα Κρούσσια όρη είναι χαμηλή οροσειρά της Κεντρικής Μακεδονίας που βρίσκεται στα δυτικά του νομού Σερρών, στα σύνορα με τον νομό Κιλκίς.[1]
Αποτελείται από δύο κύριους ορεινούς όγκους, το Δύσωρο όρος και το Μαυροβούνι.[2] Η οροσειρά έχει κατεύθυνση από Βορειοδυτικά προς Νοτιοανατολικά και αποτελεί φυσικό όριο μεταξύ των νομών Σερρών και Κιλκίς. Βορειοδυτικά, το Δύσωρο απολήγει στη λίμνη Δοϊράνη και νοτιοανατολικά το Μαυροβούνι χωρίζεται από το όρος Βερτίσκος με το πέρασμα Λαχανά. Βόρεια, η οροσειρά χωρίζεται από το όρος Μπέλλες με τα Στενά της Δοβήρου (Δοβά Τεπέ). Η ψηλότερη κορυφή των ορέων είναι η κορυφή Μαυροβούνι στο ομώνυμο όρος, στα 1.179 μέτρα.[1]
Οι δυτικές πλαγιές των Κρουσσίων οριοθετούν τη λεκάνη απορροής του Γαλλικού (Εχέδωρος), ενώ οι ανατολικές πλαγιές απορρέουν στη λίμνη Κερκίνη και μετέπειτα στον ποταμό Στρυμόνα. Η οροσειρά είναι δασώδης σε μεγάλο τμήμα της και θαμνώδης. Η δασώδης βλάστηση αποτελείται κυρίως από βελανιδιές. Στην αρχαιότητα, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, η περιοχή ήταν γνωστή για τα μεταλλεία της[3] και για τα λιοντάρια της, που προκάλεσαν μεγάλες ζημιές στον στρατό του Ξέρξη κατά τη διάβαση και στρατοπέδευσή του από το πέρασμα Λαχανά.[4]
Στα Κρούσσια όρη, κοντά στις πηγές του Γαλλικού ποταμού και την τοπική κοινότητα της Ποντοκερασιάς, βρίσκεται ο Βαλκανικός Βοτανικός Κήπος Κρουσσίων, με συνολική έκταση 310 στρέμματα εντός της ζώνης προστατευόμενων περιοχών. Βάσει διεθνών συμβάσεων (σύμβαση Ραμσάρ) είναι μέλος του Διεθνούς Δικτύου Βοτανικών Κήπων (BGCI) και του Διεθνούς Δικτύου για την ανταλλαγή Αυτοφυούς Γενετικού Υλικού και συμμετέχει στην Παγκόσμια Στρατηγική για τη Διατήρηση της Φυτικής Βιοποικιλότητας.[5]
Κορυφές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Όρος | Ονομασία | Ύψος |
|---|---|---|
| Δύσωρο[6] | Αλεποχώρι | 671 μ. |
| Άσπρη Πέτρα | 720 μ. | |
| Βράχος (Καγιάδες) | 579 μ. | |
| Γελαστή | 622 μ. | |
| Δύσωρο | 860 μ. | |
| Λυκορράχη | 660 μ. | |
| Μαυροβούνι (Καρά Νταγ) | 762 μ. | |
| Μεγάλη Ράχη | 622 μ. | |
| Μεσορράχη | 733 μ. | |
| Πανόραμα | 684 μ. | |
| Πανόραμα | 635 μ. | |
| Προφήτης Ηλίας | 776 μ. | |
| Πύργος (Ρεσελή) | 767 μ. | |
| Σησαμιά | 781 μ. | |
| Τρίκορφα | 786 μ. | |
| Φωλεά | 818 μ. | |
| Χελώνα | 580 μ. | |
| Ψωροκέφαλο | 760 μ. | |
| Μαυροβούνι[7] | Αλάνια | 700 μ. |
| Απιδιές | 720 μ. | |
| Αράπης (Καρά Λόφος) | 750 μ. | |
| Βλάχος (Κιουλαχλή) | 599 μ. | |
| Γαϊδάρα | 760 μ. | |
| Δίστρατο (Χαμζαλή) | 788 μ. | |
| Μαυροβούνι (Καρά Νταγ) | 1.177 μ. | |
| Κολώνα | 542 μ. | |
| Κούνια (Λιούλκα) | 782 μ. | |
| Κοφτερό | 664 μ. | |
| Κρούσα | 1.161 μ. | |
| Λόφος (Καμίτσα Τεπέ) | 849 μ. | |
| Μαύρη Ζώνη (Ορτά Καράν) | 899 μ. | |
| Μοναστήρι | 656 μ. | |
| Στρογγυλό (Σταυρωτό) | 660 μ. | |
| Στρούγγα | 920 μ. | |
| Τραγουδίστρα (Πεΐκοβο) | 653 μ. | |
| Φλαμούρι | 1.042 μ. | |
| Χαλάσματα (Χαραπάδες) | 943 μ. |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Περιηγητική διαδρομή Οροσειράς Κρουσσίων - Τουριστικός Οδηγός Κιλκίς». www.kilkis.org. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ Ειδήσεις Κιλκίς, Σαράντης Δημητριάδης, "Νερό ή χρυσός; Και τα δυο δε γίνεται.", 27 Δεκεμβρίου 2012
- ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε 2017-04-24 στο Wayback Machine. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών), σ. 12-13. ISBN 960-7265-16-5.
- ↑ The Cambridge ancient history, Τόμος 4, Persia, Greece and the Western Mediterranean, c525-479 B.C., 1926, John Boardman
- ↑ «ΒΒΚΚ: Βαλκανικός Βοτανικός Κήπος Κρουσσίων 1». πολλαπλασιασμός. 13 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ Νεζής, Νίκος (2010). Τα Ελληνικά Βουνά (Γεωγραφική εγκυκλοπαίδεια), Τόμος 2, Ηπειρωτική Ελλάδα, Πελοπόννησος - Στερεά Ελλάδα - Θεσσαλία - Ήπειρος - Μακεδονία - Θράκη. Αθήνα, Ελλάδα: Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας Αναρρίχησης & Κληροδότημα Αθ. Λευκαδίτη, Έκδοση χαρτών: Ανάβαση. σελ. 398-399, 420. ISBN 978-960-86676-6-2.
Δύσωρο(ν)
- ↑ Νεζής, Νίκος (2010). Τα Ελληνικά Βουνά (Γεωγραφική εγκυκλοπαίδεια), Τόμος 2, Ηπειρωτική Ελλάδα, Πελοπόννησος - Στερεά Ελλάδα - Θεσσαλία - Ήπειρος - Μακεδονία - Θράκη. Αθήνα, Ελλάδα: Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας Αναρρίχησης & Κληροδότημα Αθ. Λευκαδίτη, Έκδοση χαρτών: Ανάβαση. σελ. 419-420. ISBN 978-960-86676-6-2.
Μαυροβούνι
 |
Αυτό το γεωγραφικό λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |