Πλεκτρούδη
| Πλεκτρούδη | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 7ος αιώνας Αυστρασία |
| Θάνατος | 717[1] Κολωνία |
| Τόπος ταφής | Κολωνία[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης[3] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Πεπίνος του Χέρσταλ[4] |
| Τέκνα | Ντρόγκο της Καμπανίας[5] Γκρίμοαλντ ο Νεότερος[6] |
| Γονείς | Hugobert και Irmina of Oeren |
| Αδέλφια | Adela Ρεγιντρούδη Chrodelinde |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλέας των Φράγκων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Πλεκτρούδη (Λατινική γλώσσα : Plectrudis, Γερμανική γλώσσα : Plektrud, πέθανε το 718), επίσημη σύζυγος του Πεπίνου του Χέρσταλ που έγινε Μαγιορδόμος όλων των Φράγκων (670) ήταν κόρη του Χούγκομπερτ που διετέλεσε Σενεσκάλιος του Κλόβις Δ΄. Διετέλεσε αντιβασίλισσα στην Νευστρία την εποχή που ήταν ανήλικος ο εγγονός της Θευδοάλδος (714 - 718).[7]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Πλεκτρούδη περιγράφεται ενεργή πολιτικά στο πλευρό του συζύγου της, έφερε τεράστια περιουσία στην οικογένεια των Αρνουλφιδών.[8] Στην διάρκεια του Πεπίνου του Χέρσταλ εμφανίζεται σε όλα τα διατάγματα μαζί με τον σύζυγο της, γεγονός σπάνιο για τις γυναίκες εκείνη την εποχή. Ο μεγαλύτερος γιος της Γκριμόαλντ δολοφονήθηκε (714), πήρε υπόσχεση από τον σύζυγο της ότι θα τον διαδεχτεί ο εγγονός της, ο Πεπίνος του Χέρσταλ πέθανε την ίδια χρονιά και τον διαδέχθηκε ο Θευδοάλδος. Ο Κάρολος Μαρτέλος γιος του συζύγου της με την ερωμένη του Αλπαΐδα αμφισβήτησε την διαδοχή, η Πλεκτρούδη τον φυλάκισε στην Κολωνία. Πολλοί σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν τον Κάρολο Μαρτέλο νόθο αλλά αυτό δεν πρόκειται από τις πηγές της εποχής, η κατάσταση ήταν πολύ ρευστή επειδή συνήθως ήταν νόμιμα τα παιδιά από παλλακίδες.[9][10] Η αριστοκρατία της Νευστρίας επαναστάτησε με τον νέο Μαγιορδόμο Ραγεφρείδο, οι επαναστάτες νίκησαν τον εγγονό της Θευδοάλδο στην Κομπιένη (26 Σεπτεμβρίου 715), η Πλεκτρούδη δραπέτευσε μαζί του στην Κολωνία που ήταν πατρίδα των προγόνων της και ελευθέρωσε τον Κάρολο.
Ο νέος βασιλιάς Χιλπέριχος Β΄ και ο Μαγιορδόμος Ραγεφρείδος συγκέντρωσαν στρατό για εκστρατεία στην Αυστρασία με στόχο να την καταλάβουν από τους Πεπινίδες (716). Οι Νευστρασιανοί συμμάχησαν με τον Ρέντμπαντ ηγεμόνα των Φρισίων και έδωσε μάχη με τον Κάρολο πλησίον της Κολωνίας που διατηρούσε ακόμα η Πλεκτρούδη. Ο Κάρολος Μαρτέλος δεν πρόλαβε να συγκεντρώσει στρατό με αποτέλεσμα να γνωρίσει την πρώτη του ήττα. Οι Φρίσιοι κράτησαν τον Κάρολο, ο Χιλπέριχος Β΄ και ο Μαγιορδόμος Ραγεφρείδος πολιόρκησαν την Πλεκτρούδη στην Κολωνία, την ανάγκασαν να παραδοθεί και να τους δώσει ένα μεγάλο μέρος του θησαυρού του Πεπίνου, μετά αποχώρησαν. Τα γεγονότα στην συνέχεια ευνόησαν σημαντικά τον Κάρολο, καταδίωξε τον Χιλπέριχο Β΄ και τον Ραγεφρείδο στο Παρίσι (717), στην συνέχεια επέστρεψε στην Κολωνία και αιχμαλώτισε την Πλεκτρόύδη (718), της επέτρεψε να αποσυρθεί σε μοναστήρι. Η Πλεκτρούδη πέθανε την ίδια χρονιά στην Κολωνία όπου και τάφηκε στην μονή της Παρθένου που είχε ιδρύσει η ίδια.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τον σύζυγο της Πεπίνο του Χέρσταλ απέκτησε :
- Γκρίμοαλντ ο Νεότερος απεβ. 714, μαγιορδόμος στη Νευστρία.
- Ντρόγκο της Καμπανίας 670-708, δούκας της Καμπανίας και της Βουργουνδίας, πιο πριν μαγιορδόμος στη Βουργουνδία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 131703277. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 books
.google .cz /books?id=Tcjy7bCmFL0C&pg=PA35&lpg=PA35&dq=Plectrude+monastery+Notre+Dame&source=bl&ots=gXNlpOt6Gb&sig=ACfU3U2Z4tKGl1Ef6rcsxH6hRGMY-mizLQ&hl=cs&sa=X&ved=2ahUKEwjZ8uW5t4jvAhUC1xoKHRgZBnAQ6AEwDnoECAYQAw #v=onepage&q=plectrude&f=false. - ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 154-155. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 153-161. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 161-163. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 163-165. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Bede (Ecclesiastical History V.11
- ↑ Papers of the British School at Rome. 73. σσ. 157–190
- ↑ Joch, Waltraud (1999). Legitimität und Integration: Untersuchungen zu den Anfängen Karl Martells. Husum, Germany: Matthiesen Verlag.
- ↑ Gerberding, Richard A. (October 2002). "Review of Legitimität und Integration: Untersuchungen zu den Anfängen Karl Martells by Waltraud Joch". Speculum. 77 (4). σσ. 1322–1323
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βέδας, "Εκκλησιαστική Ιστορία"
- Joch, Waltraud (1999). Legitimität und Integration: Untersuchungen zu den Anfängen Karl Martells. Husum, Germany: Matthiesen Verlag.
- Gerberding, Richard A. (October 2002). "Review of Legitimität und Integration: Untersuchungen zu den Anfängen Karl Martells by Waltraud Joch". Speculum. 77 (4).