Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φωνολογία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η φωνολογία αποτελεί επιστημονικό κλάδο της γλωσσολογίας που ασχολείται με τη μελέτη των φωνημάτων μίας συγκεκριμένης γλώσσας, δηλαδή με τους ήχους που έχουν διακριτική/διαφοροποιητική λειτουργία για το νόημα του γλωσσικού σήματος. Αυτός είναι ο λόγος που η φωνολογία έχει συνήθως ως αντικείμενο κάθε μια γλώσσα ξεχωριστά ή ακόμα και ένα στάδιο μιας συγκεκριμένης γλώσσας. Τα αρχαία ελληνικά, π.χ., έκαναν διάκριση μεταξύ μακρών και βραχέων φωνηέντων, ενώ η νεοελληνική όχι. Στα αρχαία ελληνικά υπήρχε διακριτή άρθρωση των διπλών συμφώνων μιας λέξης, ενώ στα νέα ελληνικά όχι.

Ο όρος φωνολογία μπορεί να αναφέρεται επίσης στο φωνολογικό σύστημα (ηχητικό σύστημα) από μια δεδομένη γλώσσα. Αυτό είναι ένα από τ α θεμελιώδη συστήματα από τα οποία απαρτίζεται μια γλώσσα, όπως είναι και το συντακτικό της και το λεξιλόγιο.

Οφείλουμε να διακρίνουμε τη φωνολογία από τη φωνητική καθώς η δεύτερη αναφέρεται στη φυσική παραγωγή, ακουστική μεταφορά και πρόσληψη των ήχων του λόγου,[1][2] ενώ η φωνολογία περιγράφει τον τρόπο που οι ήχοι λειτουργούν εντός μιας δεδομένης γλώσσας ή μεταξύ γλωσσών για να κωδικοποιήσουν το νόημα.

  1. Lass, Roger (1998. Digitized 2000). Phonology: An Introduction to Basic Concepts. Cambridge, UK; New York; Melbourne, Australia: Cambridge University Press, σελ. 1. ISBN 0-521-23728-9. http://books.google.com/books?id=aTsAt3D6H58C&printsec=frontcover&dq=phonology#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 8 January 2011  Paperback ISBN 0-521-28183-0 
  2. Carr, Philip (2003). English Phonetics and Phonology: An Introduction. Massachusetts, USA; Oxford, UK; Victoria, Australia; Berlin, Germany: Blackwell Publishing. ISBN 0-631-19775-3. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2011  Paperback ISBN 0-631-19776-1 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]