Κουινάριος

Ο κουινάριος, λατιν. quinarius, πληθ. quinarii ήταν ένα μικρό αργυρό Ρωμαϊκό νόμισμα, που άξιζε όσο το ήμισυ του δηναρίου.

Χάλκινος κουινάριος του Λ. Καλπούρνιου Πίσωνος Φρούτζι (L. Calpurnius Piso Frugi) του 90 π.Χ. Κεφαλή της Ρώμης με κράνος με φτερά, V (=5 ασσάρια). Στην άλλη όψη οι Διόσκουροι ως ιππείς με άστρα επάνω. Κάτω ROMA.

Ο κουινάριος κόπηκε για λίγα έτη, μαζί με τον αργυρό σηστέρτιο, έπειτα από την εισαγωγή του δηναρίου (denarius = δεκάρικο, 10 ασσάρια) το 211 π.Χ. Την εποχή αυτή ο κουινάριος άξιζε 5 ασσάρια. Το νόμισμα επανεισήχθη το 101 π.Χ. ως αντικατάσταση του βικτοριάτου, αλλά τώρα ο κουινάριος άξιζε 8 ασσάρια, λόγω του ότι επανακαθορίστηκε η ισοτιμία του δηναρίου στα 16 ασσάρια το 118 π.Χ. Για λίγα έτη μετά την επανεισαγωγή του, παρήχθησαν μεγάλες ποσότητες από κουινάριους κυρίως για κυκλοφορία στη Γαλατία. Το νόμισμα παρήχθη σποραδικά ως τον 3ο αι.

Χάλκινος κουινάριος του Αλεκτού με επιγρ.: IMP C ALLECTVS P F AVG / γαλέρα, VIRTVS AVG QC. Κόπηκε στο Camulodunum (Colchester).

Ο όρος χρυσός κουινάριος (quinarius aureus) χρησιμοποιείται για να περιγράψει το ήμισυ του aureus, δηλαδή του ρωμαϊκού χρυσού νομίσματος, και άξιζε 12,5 δηνάρια. Ο όρος δεν είχε αρχαία χρήση.

Αξία

Το 211 π.Χ.

1 aureus = 12,5 δηνάρια

1 δηνάριο = 2 κουινάριοι

1 κουινάριο = 5 ασσάρια

Το 118 π.Χ.

1 δηνάριο = 2 βικτοριάτοι/κουινάριοι

1 βικτοριάτος/κουινάριος = 8 ασσάρια

Πηγές

• Oxford English Dictionary, Webster's Third New International Dictionary of the English Language, Unabridged.