Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μίρνα Λόι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μίρνα Λόι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Myrna Loy (Αγγλικά)
Γέννηση2  Αυγούστου 1905[1][2][3]
Χέλενα[4][5][6]
Θάνατος14  Δεκεμβρίου 1993[1][2][7]
Νέα Υόρκη[8][9][10]
Αιτία θανάτουκαρκίνος του πνεύμονα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΧέλενα
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΣχολείο Χάλβαρντ-Γουέστλεϊκ[11] και Venice High School[12]
Ιδιότηταχορευτής, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών, ηθοποιός τηλεόρασης και ηθοποιός
ΣύζυγοςΆρθουρ Χόρνμπλοου τζούνιορ (1936–1942), John Hertz, Jr. (1942–1944), Τζιν Μάρκεϊ (1946–1950)[13] και Howland H. Sargeant (1951–1960)
ΒραβεύσειςΒραβείο Κένεντι (1988), Τιμητικό Όσκαρ (1990) και Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[14]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Μίρνα Λόι (πραγματικό όνομα: Μίρνα Αντέλ Γουίλιαμς, 2 Αυγούστου 1905 – 14 Δεκεμβρίου 1993) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου. Ως ερμηνεύτρια, ήταν γνωστή για την ικανότητά της να προσαρμόζεται στο υποκριτικό στιλ του συμπρωταγωνιστή της στην οθόνη.

Γεννημένη στη Χέλενα της Μοντάνας, η Λόι πέρασε τα πρώτα της χρόνια στο αγροτικό Ράντερσμπουργκ, ενώ στην εφηβεία της μετακόμισε στο Λος Άντζελες με τη μητέρα της. Εκεί άρχισε να σπουδάζει χορό και εκπαιδεύτηκε εκτενώς ως χορεύτρια καθ' όλη τη διάρκεια των σχολικών της χρόνων. Την ανακάλυψε η σχεδιάστρια παραγωγής Νατάσα Ράμποβα, η οποία τη βοήθησε να πάρει μέρος σε ακροάσεις ταινιών και έτσι η Λόι άρχισε να παίρνει μικρούς ρόλους στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Αφοσιώθηκε πλήρως στην υποκριτική μετά από μερικούς δευτερεύοντες ρόλους σε βωβές ταινίες. Αρχικά ερμήνευσε εξωτικούς ρόλους, συχνά ως φαμ φατάλ ή ως γυναίκα ασιατικής καταγωγής, αλλά οι προοπτικές της για καριέρα βελτιώθηκαν πολύ μετά την ερμηνεία της στην ταινία Ο άνθρωπος-σκιά (1934) με τον Ουίλιαμ Πάουελ και τη Μορίν Ο'Σάλιβαν.[15] Ο ρόλος της βοήθησε να γίνει γνωστή ως πολύπλευρη ηθοποιός, έμπειρη τόσο στο δράμα όσο και στην κωμωδία.

Οι ερμηνείες της Λόι κορυφώθηκαν τη δεκαετία του 1940, με ταινίες όπως The Thin Man Goes Home, Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας, Ο εργένης και το αγριοκόριτσο και Το παλάτι των ονείρων. Εμφανίστηκε σε λίγες μόνο ταινίες τη δεκαετία του 1950, συμπεριλαμβανομένου ενός πρωταγωνιστικού ρόλου στην κωμωδία Μια ντουζίνα παιδιά από νάιλον (1950), καθώς και σε δεύτερους ρόλους στο Η κόρη του πρεσβευτού (1956) και στο δράμα Γεννημένοι για την αμαρτία (1958). Εμφανίστηκε μόνο σε οκτώ ταινίες μεταξύ 1960 και 1981, οπότε αποσύρθηκε από την υποκριτική.

Παρόλο που η Λόι δεν ήταν ποτέ υποψήφια για Όσκαρ, τον Μάρτιο του 1991 έλαβε τιμητικό βραβείο Όσκαρ ως αναγνώριση του έργου της ζωής της τόσο στην οθόνη όσο και εκτός, συμπεριλαμβανομένης της υπηρεσίας ως βοηθός διευθυντή της στρατιωτικής και ναυτικής πρόνοιας του Ερυθρού Σταυρού κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ως μέλος της Επιτροπής των ΗΠΑ στην UNESCO. Το 2009, η εφημερίδα The Guardian την ανακήρυξε ως μία από τις καλύτερες ηθοποιούς που δεν είχαν λάβει ποτέ υποψηφιότητα για Όσκαρ.[16] Η Λόι πέθανε τον Δεκέμβριο του 1993 στη Νέα Υόρκη, σε ηλικία 88 ετών.

Ζωή και καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1905–1924: Τα πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Λόι (αριστερά) σε ηλικία έξι ετών, στέκεται στη βεράντα της γιαγιάς της στη Χελένα της Μοντάνας, με την ξαδέρφη της (1911)

Το πραγματικό όνομα της Λόι ήταν η Μίρνα Άντελ Γουίλιαμς. Γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου 1905, στη Χέλενα (Μοντάνα).[17][18] Ήταν κόρη της Αντέλ Μέι (το γένος Τζόνσον) και του κτηνοτρόφου Ντέιβιντ Φράνκλιν Γουίλιαμς.[19] Οι γονείς της είχαν παντρευτεί στη Χελένα το 1904, έναν χρόνο πριν γεννηθεί.[20] Είχε έναν μικρότερο αδερφό, τον Ντέιβιντ Φρέντερικ Γουίλιαμς (1911-1983).[21] Ο παππούς της Λόι από την πλευρά του πατέρα της, Ντέιβιντ Τόμας Γουίλιαμς, ήταν Ουαλός και μετανάστευσε από το Λίβερπουλ της Αγγλίας στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1856, φτάνοντας στη Φιλαδέλφεια.[22] Ανίκανος να διαβάσει και να γράψει στα αγγλικά, εγκαταστάθηκε αργότερα στη Μοντάνα όπου ξεκίνησε καριέρα κτηνοτρόφου.[19] Οι παππούδες της Λόι από την πλευρά της μητέρας της ήταν Σκωτσέζοι και Σουηδοί μετανάστες.[19][23] Κατά τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας, ο πατέρας της εργάστηκε ως τραπεζιτικός υπάλληλος, εργολάβος οικοδομών και εκτιμητής γεωργικών εκτάσεων στη Χελένα και ήταν ο νεότερος άνδρας που εξελέγη ποτέ για να υπηρετήσει στο Πολιτειακό Νομοθετικό Σώμα της Μοντάνας.[19] Η μητέρα της είχε σπουδάσει μουσική στο Αμερικανικό Ωδείο Μουσικής στο Σικάγο, και κάποτε σκεφτόταν να γίνει ερμηνεύτρια συναυλιών, αλλά τελικά αφιέρωσε τον χρόνο της στην ανατροφή της Λόι και του αδελφού της.[24] Η μητέρα της Λόι ήταν σε όλη της τη ζωή δημοκρατική, ενώ ο πατέρας της ήταν ένθερμος ρεπουμπλικανός.[24] Μεγάλωσε με τη μεθοδιστική πίστη.[25]

Η Λόι ως κεντρική φιγούρα στο Fountain of Education του Χάρι Φίλντινγκ Γουάινπρενερ, γλυπτό στο Λύκειο του Βένις στο Λος Άντζελες (1922)

Η Λόι πέρασε τα πρώτα της χρόνια στο Ράντερσμπουργκ της Μοντάνας, μια αγροτική κοινότητα με ορυχεία περίπου 80 χιλιόμετρα[26] νοτιοανατολικά της Χελένα.[27][28] Τον χειμώνα του 1912, η μητέρα της Λόι παραλίγο να πεθάνει από πνευμονία και ο πατέρας της έστειλε τη γυναίκα και την κόρη του στην Καλιφόρνια.[29] Η μητέρα της Λόι είδε μεγάλες δυνατότητες στη Νότια Καλιφόρνια και κατά τη διάρκεια μιας από τις επισκέψεις του συζύγου της, τον ενθάρρυνε να αγοράσει ακίνητη περιουσία εκεί.[19] Μεταξύ των ακινήτων που αγόρασε ήταν και γη που αργότερα θα πουλούσε, με σημαντικό κέρδος, στον κινηματογραφιστή Τσάρλι Τσάπλιν για να χτίσει εκεί το κινηματογραφικό του στούντιο. Αν και η μητέρα της προσπάθησε να πείσει τον σύζυγό της να μετακομίσουν μόνιμα στην Καλιφόρνια, εκείνος προτίμησε τη ζωή στο ράντσο και τελικά οι τρεις τους επέστρεψαν στη Μοντάνα. Αμέσως μετά, η μητέρα της Λόι χρειαζόταν υστερεκτομή και επέμεινε ότι το Λος Άντζελες ήταν ασφαλέστερο μέρος για να το κάνει, έτσι εκείνη, η Λόι και ο αδερφός της Λόι, Ντέιβιντ, μετακόμισαν στο Όσιαν Παρκ, όπου η Λόι άρχισε μαθήματα χορού.[29] Αφού η οικογένεια επέστρεψε στη Μοντάνα, η Λόι συνέχισε τα μαθήματα χορού της και σε ηλικία 12 ετών, η Μίρνα Γουίλιαμς έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή με έναν χορό που είχε χορογραφήσει βασισμένη στο «The Blue Bird» από την οπερέτα Rose Dream[30] στο θέατρο Marlow της Χελένα.[31]

Όταν η Λόι ήταν 13 ετών, ο πατέρας της πέθανε κατά τη διάρκεια της πανδημίας ισπανικής γρίπης τον Νοέμβριο του ίδιου έτους.[19] Η μητέρα της Λόι μετέφερε μόνιμα την οικογένεια στην Καλιφόρνια, όπου εγκαταστάθηκαν στο Κάλβερ Σίτι, έξω από το Λος Άντζελες.[32] Η Λόι παρακολούθησε τη σχολή θηλέων Westlake ενώ συνέχισε να σπουδάζει χορό στο κέντρο του Λος Άντζελες.[33] Όταν οι δάσκαλοί της αντιτάχθηκαν στην εξωσχολική συμμετοχή της στο θέατρο, η μητέρα της την έγραψε στο Λύκειο του Βένις και στα 15 της άρχισε να εμφανίζεται σε τοπικές παραστάσεις.[31]

Το 1921, η Λόι πόζαρε για τον καθηγητή γλυπτικής του λυκείου, Χάρι Φίλντινγκ Γουάινπρενερ, ως «Έμπνευση». Η ολόσωμη φιγούρα της είναι κεντρική στο γλυπτό Fountain of Education.[34] Το σύμπλεγμα εγκαταστάθηκε μπροστά από την εξωτερική πισίνα της σχολή τον Μάιο του 1923, όπου βρισκόταν για δεκαετίες.[19] Η λεπτή φιγούρα της Λόι με το ανασηκωμένο πρόσωπό της και το ένα χέρι της να εκτείνεται προς τον ουρανό παρουσίαζε ένα «όραμα αγνότητας, χάρης, νεανικού σθένους και φιλοδοξίας» που ξεχώρισε σε ένα άρθρο των Los Angeles Times μαζί με το όνομα του μοντέλου — την πρώτη φορά που εμφανίστηκε το όνομά της σε εφημερίδα.[35][36] Λίγους μήνες αργότερα, η φιγούρα τη Λόι αφαιρέθηκε προσωρινά από το σύμπλεγμα και μεταφέρθηκε στο θωρηκτό Nevada για έναν διαγωνισμό για την Ημέρα Μνήμης στον οποίο συμμετείχε η "δεσποινίς Μίρνα Γουίλιαμς".[35] Το σύμπλεγμα φαίνεται στις εναρκτήριες σκηνές της ταινίας Grease του 1978. Μετά από δεκαετίες έκθεσης στα στοιχεία της φύσης και σε βανδαλισμούς, το αρχικό τσιμεντένιο άγαλμα αφαιρέθηκε το 2002 και αντικαταστάθηκε το 2010 από ένα χάλκινο αντίγραφο που χρηματοδοτήθηκε μέσω μιας εκστρατείας των αποφοίτων.[37][35]

Η Λόι πράτησε το σχολείο σε ηλικία 18 ετών για να αρχίσει να βοηθά στα οικονομικά της οικογένειας. Δούλεψε σε έναν κινηματογράφο, όπου έπαιζε σε μουσικές σεκάνς που χρησίμευαν ως προκαταρκτική ψυχαγωγία πριν από την ταινία.

1925–1932: Αρχές καριέρας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο τεύχος του Σεπτεμβρίου 1925, το περιοδικό Motion Picture παρουσίασε δύο φωτογραφίες της Λόι από τον Χένρι Γουάξμαν, όπως εμφανιζόταν στην ταινία What Price Beauty?

Ενώ η Λόι χόρευε στην κινηματογραφική αίθουσα, ο φωτογράφος πορτρέτων Χένρι Γουάξμαν τράβηξε αρκετές φωτογραφίες της που υπέπεσαν στην αντίληψη τουΡοντόλφο Βαλεντίνο όταν ο ηθοποιός πήγε στο στούντιο του Γουάξμαν για να ποζάρει.[19] Ο Βαλεντίνο έψαχνε συμπρωταγωνίστρια για την Κόμπρα, την πρώτη ανεξάρτητη παραγωγή του ιδίου και της συζήτου του, Νατάσα Ράμποβα.[19] Η Λόι δοκιμάστηκε στον ρόλο, τον οποίο δεν πήρε, αλλά αμέσως μετά προσλήφθηκε ως κομπάρσος για το Pretty Ladies (1925), στο οποίο η ίδια και η νεοφερμένη Τζόαν Κρόφορντ ήταν σε μια ομάδα χορευτριών που κρέμονταν από έναν περίτεχνο πολυέλαιο.[31]

Η Ράμποβα προσέλαβε τη Λόι για έναν μικρό αλλά φανταχτερό ρόλο δίπλα στη Νίτα Νάλντι στο What Price Beauty?, μια ταινία δικής της παραγωγής. Γυρισμένη τον Μάιο του 1925, η ταινία παρέμεινε τρία χρόνια ακυκλοφόρητη, αλλά στιγμιότυπα της Λόι με εξωτικό μακιγιάζ και κοστούμια εμφανίστηκαν στο περιοδικό Motion Picture και οδήγησαν στην υπογραφή συμβολαίου ανάμεσα στη Λόι και τη Warner Bros. Εκεί, το επώνυμό της άλλαξε από Γουίλιαμς σε Λόι.

Οι ρόλοι της Λόι στον βωβό κινηματογράφο ήταν κυρίως ως βαμπ ή φαμ φατάλ, ενώ συχνά απεικόνιζε χαρακτήρες ασιατική ή ευρασιατικής καταγωγής σε ταινίες όπως Across the Pacific (1926), Πέντε μοιραίες γυναίκες (1928), Η ερυθρά πόλις (1928), The Black Watch (1929) και The Desert Song (1929).[38] Το 1930 εμφανίστηκε στο Τανγκό της αγάπης. Χρειάστηκαν χρόνια για να ξεπεράσει αυτή την τυποποίηση, και το 1932, εμφανίστηκε ως κακιά Ευρασιάτισσα στην ταινία Η μοιραία γυναίκα (1932). Έπαιξε επίσης, δίπλα στον Μπόρις Καρλόφ, τη διεφθαρμένη σαδίστρια κόρη του πρωταγωνιστή στο Η μάσκα του Φου Μαντσού (1932).

Το 1932, η Λόι τα έφτιαξε με τον παραγωγό Άρθουρ Χόρνμπλοου Τζούνιορ, όσο ήταν ακόμη παντρεμένος.[39] Πιο πριν, η Λόι εμφανίστηκε σε μικρούς ρόλους στο Ο τραγουδιστής της τζαζ και σε μια σειρά από πολυτελή Technicolor μιούζικαλ, όπως The Show of Shows, Bride of the Regiment και Ιππόται της Σελήνης. Ως αποτέλεσμα, συνδέθηκε με μουσικούς ρόλους και όταν αυτά άρχισαν να χάνουν την εύνοια του κοινού, η καριέρα της πήρε τον κατήγορο. Το 1934, η Λόι εμφανίστηκε στο Η τιμή του γκάνγκστερ με Κλαρκ Γκέιμπλ και Γουίλιαμ Πάουελ. Όταν πυροβόλησαν και σκότωσαν τον γκάνγκστερ Τζον Ντίλινγκερ μετά την προβολή της ταινίας στο Biograph Theatre στο Σικάγο, η ταινία έλαβε ευρεία δημοσιότητα, με ορισμένες εφημερίδες να αναφέρουν ότι η Λόι ήταν η αγαπημένη ηθοποιός του Ντίλινγκερ.[40]

1933–1938: Αστέρας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Λόι με τον ο Γουίλιαμ Πάουελ στην ταινία Ο άνθρωπος-σκιά (1934)

Αφού εμφανίστηκε με τον Ραμόν Νοβάρο στο The Barbarian (1933), η Λόι επιλέχθηκε για την ταινία του 1934 Ο άνθρωπος-σκιά. Σε ένα χολιγουντιανό πάρτι, ο σκηνοθέτης της ταινίας Γ. Σ. Βαν Ντάικ έριξε τη Λόι σε μια πισίνα για να δει την αντίδρασή της και ένιωσε ότι ο χειρισμός της κατάστασης ήταν ακριβώς αυτό που οραματιζόταν για την ταινία του.[41] Ο άνθρωπος-σκιά έγινε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της χρονιάς και προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Η Λόι έλαβε εξαιρετικές κριτικές και αναγνωρίστηκε για τις κωμικές της ικανότητες. Αυτή και ο συμπρωταγωνιστής της Γουίλιαμ Πάουελ αποδείχτηκαν δημοφιλές ζευγάρι στην οθόνη και εμφανίστηκαν σε 14 ταινίες μαζί, ένα από τα πιο παραγωγικά ζευγάρια στην ιστορία του Χόλιγουντ.[31]

Με τον Σπένσερ Τρέισι στα γυρίσματα της ταινίας Ο ματωμένος θησαυρός (1935). Η Λόι ήταν βαθιά ερωτευμένη με τον Τρέισι.
Ο Άρθουρ Χόρνμπλοου Τζούνιορ και η Λόι αμέσως μετά τον γάμο τους το 1936
Η Λόι και ο Πάουελ στο Γάμος υπό επιφύλαξη (1937), την 7η από τις 14 κοινές τους ταινίες

Στη συνέχεια, η Λότι συμμετείχε σε πιο σημαντικές ταινίες, όπως Σύζυγος εναντίον δακτυλογράφου (1936) με τους Κλαρκ Γκέιμπλ και Τζιν Χάρλοου και Ερωτικός πυρετός (1936) με τον Ρόμπερτ Μοντγκόμερι, οι οποίες της έδωσαν την ευκαιρία να αναπτύξει κωμικές δεξιότητες. Γύρισε τέσσερις διαδοχικές ταινίες με τον Γουίλιαμ Πάουελ: Γάμος με επιφυλάξεις (1936), όπου πρωταγωνιστούσαν επίσης οι Τζιν Χάρλοου και Σπένσερ Τρέισι, Ο μέγας Ζίγκφελντ (1936), Η ασύλληπτη σκιά (1936), με τους Πάουελ και Τζέιμς Στιούαρτ και τη ρομαντική κομεντί Γάμος υπό επιφύλαξη (1937). Ο Λόι παντρεύτηκε τον Άρθουρ Χόρνμπλοου το 1936, μεταξύ των γυρισμάτων των διαδοχικών ταινιών.[42] Αργότερα φημολογήθηκε ότι είχε σχέσεις με τον συμπρωταγωνιστή της Σπένσερ Τρέισι μεταξύ 1935 και 1936.[43][44] Αργότερα, η Λόι αποκάλυψε στον Άλαν Γκρίνμπεργκ ότι ήταν ερωτευμένη με τον Σπένσερ Τρέισι: «Τον αγαπούσα πραγματικά. Τον αγαπούσα. Εννοώ ότι ήμουν ερωτευμένη μαζί του και εκείνη [η Κάθριν Χέπμπορν] στάθηκε εμπόδιο».[45] Αργότερα, τη δεκαετία του 1940, η Λόι επισκεπτόταν τακτικά τον Τρέισι διακριτικά στο Μπέβερλι Χιλς στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του.[31]

Η Λόι με τον Κλαρκ Γκέιμπλ στα γυρίσματα της Μυστικής αποστολής, 1938

Γύρισε τρεις ακόμη ταινίες με τον Γκέιμπλ στη Metro-Goldwyn-Mayer (MGM): το Μονάρχης χωρίς θρόνο (1937), ήταν ένα ιστορικό δράμα και μία από τις ταινίες με την πιο κακή υποδοχή στην καριέρα της Λόι και του Γκέιμπλ, αλλά οι άλλες δύο, Φλεγόμενοι ουρανοί και Η μυστική αποστολή (και οι δύο του 1938) έγιναν επιτυχίες.[46]

Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Λόι ήταν μια από τις πιο ακριβοπληρωμένες ηθοποιούς του Χόλιγουντ και μεταξύ 1937-1938 συμπεριλήφθηκε στην ετήσια δημοσκόπηση «Quigley Poll of the Top Ten Money Making Stars», η οποία συγκεντρώθηκε σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες για τα αστέρια που είχαν αποφέρει τα περισσότερα έσοδα στους κινηματογράφους το προηγούμενο έτος.

1939–1949: Εμπορικές ταινίες και ακτιβισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Λότι με τον Τάιρον Πάουερ στο Όνειρο του Ινδού (1939)
Χόγκι Καρμάικλ, Φρέντρικ Μαρτς, Λόι, Ντέινα Άντριους και Τερέζα Ράιτ στο Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας (1946)

Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, η Λόι έχαιρε μεγάλης εκτίμησης για τις ερμηνείες της σε ρομαντικές κομεντί και ήθελε να δείξει τις δραματικές της ικανότητες. Επιλέχτηκε για τον πρωταγωνιστικό γυναικείο ρόλο στο Όνειρο του Ινδού (1939) δίπλα στον Τάιρον Πάουερ. Γύρισε το Third Finger, Left Hand (1940) με τον Μέλβιν Ντάγκλας και εμφανίστηκε στα Θα ξαναγαπηθούμε (1940), Τρελή αγάπη (1941) και Ο άνθρωπος σκιά στις κούρσες (1941), με τον Γουίλιαμ Πάουελ.

Την 1η Ιουνίου 1942, η Λόι χώρισε από τον σύζυγό της στο Ρίνο, αναφέροντας την «ψυχική σκληρότητα» ως αιτία διαζυγίου.[47] Πέντε ημέρες μετά το διαζύγιο, παντρεύτηκε τον Τζον Ντ. Χερτζ Τζούνιορ, διαφημιστικό στέλεχος και ιδρυτή της Hertz Rent A Car, στο σπίτι της αδερφής του στη Νέα Υόρκη.[47] Παρέμειναν δύο χρόνια παντρεμένοι και τελικά χώρισαν στην Κουερναβάκα του Μεξικού, στις 21 Αυγούστου 1944,[47] με τη Λόι να επικαλείται και πάλι ψυχική σκληρότητα.[48]

Με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου την ίδια χρονιά, η Λόι εγκατέλειψε την καριέρα της ως ηθοποιός και άρχισε να αφιερώνει χρόνο δουλεύοντας με τον Ερυθρό Σταυρό.[49] Ήταν τόσο εναντίον του Αδόλφου Χίτλερ, που το όνομά της εμφανίστηκε στη μαύρη λίστα του, με αποτέλεσμα οι ταινίες της να απαγορευτούν στη Γερμανία.[50] Βοήθησε επίσης στη λειτουργία μιας καντίνας του Ναυτικού και περιόδευε συχνά για να συγκεντρώσει κονδύλια για τις πολεμικές επιχειρήσεις. Γύρω στο 1945, η Λόι τα έφτιαξε με τον παραγωγό και σεναριογράφο Τζιν Μάρκεϊ, ο οποίος στο παρελθόν ήταν παντρεμένος με τις ηθοποιούς Τζόαν Μπένετ και Χέντι Λαμάρ.[47] Οι δυο τους παντρεύτηκαν με ιδιωτική τελετή στις 3 Ιανουαρίου 1946, σε ένα παρεκκλήσι, ενώ ο Μάρκεϊ υπηρετούσε στον στρατό.[47]

Επέστρεψε στις ταινίες με το The Thin Man Goes Home (1945). Το 1946, έπαιξε τη σύζυγο του στρατιώτη Φρέντρικ Μαρτς στο Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας (1946). Η Λόι έπαιξε με τον Κάρι Γκραντ στο Ο εργένης και το αγριοκόριτσο (1947) του Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ. Στην ταινία συμπρωταγωνιστούσε η έφηβη Σίρλεϊ Τεμπλ. Μετά την επιτυχία της, εμφανίστηκε ξανά με τον Γκραντ στο Παλάτι των ονείρων (1948).

1950–1982: Τελευταίες ταινίες και πολιτικές δραστηριότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Λόι και ο σύζυγος νούμερο τέσσερα Χάουαρντ Χ. Σάρτζεντ επιστρέφουν από διάσκεψη της UNESCO αμέσως μετά τον γάμο τους το 1951

Το 1950, η Λόι συμπρωταγωνίστησε με τον Κλίφτον Γουέμπ στο Μια ντουζίνα παιδιά από νάιλον (1950), που έγινε μεγάλη εμπορική επιτυχία, με εισπράξεις 4,4 εκατομμυρίων δολαρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες.[51] Την ίδια χρονιά, χώρισε από τον Μάρκεϊ.[47] Ο τέταρτος και τελευταίος σύζυγός της ήταν ο Χάουαρντ Χ. Σάρτζεντ, υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ και πρόεδρος του Radio Liberty,[47] τον οποίο παντρεύτηκε στις 2 Ιουνίου 1951, στη Βιρτζίνια.[47] Ο Σάρτζεντ, ως πρεσβυτεριανός, ήθελε ο γάμος να τελεστεί στην εκκλησία, αλλά δεν μπόρεσαν να το κάνουν λόγω του πρόσφατου διαζυγίου της Λόι.[52]

Καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, η Λόι ανέλαβε σημαντικό ρόλο ως συμπρόεδρος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Επιτροπής Κατά των Διακρίσεων στη Στέγαση. Το 1948, είχε γίνει μέλος της Εθνικής Επιτροπής των ΗΠΑ στην UNESCO, η πρώτη διασημότητα του Χόλιγουντ που το έκανε. Το 1952, πρωταγωνίστησε στο σίκουελ του Μια ντουζίνα παιδιά από νάιλον με τίτλο Ερωτικά γυμνάσια. Το 1956, εμφανίστηκε στο Η κόρη του πρεσβευτού με τον Τζον Φορσάιθ και την Ολίβια Ντε Χάβιλαντ. Έπαιξε δίπλα στον Μοντγκόμερι Κλιφτ και τον Ρόμπερτ Ράιαν στο Lonelyhearts (1958), μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του 1933 του Ναθάνιελ Γουέστ Miss Lonelyhearts. Το 1960, εμφανίστηκε στα Ο δολοφόνος θα 'ρθει απόψε και Δεσμώτες της ηδονής, αλλά δεν έπαιξε σε άλλη ταινία μέχρι το 1969 που έπαιξε στο Τρέλες του Απρίλη. Το 1965, η Λόι ικέρδισε το βραβείο Sarah Siddons για τη δουλειά της στο θέατρο του Σικάγου. Δημοκρατική σε όλη της τη ζωή, υποστήριξε δημόσια την εκλογή του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι το 1960, θεωρώντας τον Ρίτσαρντ Νίξον αδίστακτο.[53]

Αφού χώρισε από τον τέταρτο σύζυγό της Σάρτζεντ το 1960, η Λόι μετακόμισε στο Μανχάταν.[54] Το 1967, επιλέχτηκε για την τηλεοπτική σειρά The Virginian, εμφανιζόμενη σε ένα επεισόδιο με τίτλο "Lady of the House". Επίσης, το 1967, εμφανίστηκε στο Family Affair στο επεισόδιο "A Helping Hand" ως άνεργη. Το 1972, εμφανίστηκε ως πεθερά του υπόπτου σε ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς Κολόμπο με τίτλο "Étude in Black". Το 1974, έπαιξε έναν δεύτερο ρόλο στο Τζάμπο 747 εν κινδύνω. Το 1975, η Λόι διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού και υποβλήθηκε σε δύο μαστεκτομές για τη θεραπεία της νόσου.[31] Κράτησε τη διάγνωση του καρκίνου και τη μετέπειτα θεραπεία της κρυφή μέχρι τη δημοσίευση της αυτοβιογραφίας της το 1987.[31]

Η Λόι εμφανίστηκε στο θέατρο Elitch του Ντένβερ το 1967 στο Ξυπόλυτοι στο πάρκο.[55]

Το 1978, εμφανίστηκε στην ταινία The End ως μητέρα του κύριου χαρακτήρα που υποδυόταν ο Μπαρτ Ρέινολντς. Η τελευταία της ερμηνεία στον κινηματογράφο ήταν το 1980 στο Πες μου τι θέλεις επιτέλους του Σίντνεϊ Λουμέτ. Επέστρεψε επίσης στο θέατρο, κάνοντας το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ σε μια βραχύβια αναβίωση του 1973 του The Women.

Το 1981, εμφανίστηκε στο τηλεοπτικό δράμα Summer Solstice,[56] που ήταν η τελευταία εμφάνιση του Χένρι Φόντα. Ο τελευταίος της ρόλος ήταν ως γκεστ σταρ στην κωμική σειρά Love, Sidney, το 1982.

1983–1993: Τελευταία χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιανουάριο του 1985 η Λόι τιμήθηκε από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών σε ειδικό αφιέρωμα στο Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης, στο οποίο παρευρέθηκε μαζί με 2.800 καλεσμένους.[57][58] Η αυτοβιογραφία της με τίτλο Myrna Loy: Being and Becoming, εκδόθηκε το 1987. Το επόμενο έτος έλαβε βραβείο Kennedy Center Honor.[59] Παρόλο που η Λόι δεν προτάθηκε ποτέ για Όσκαρ για καμία ερμηνεία της, μετά από μια εκτεταμένη εκστρατεία συγγραφής επιστολών και πίεσης από τον σεναριογράφο και μέλος του τότε ΔΣ του Σωματείου Συγγραφέων της Αμερικής Μάικλ Ράσναου, ο οποίος ζήτησε την υποστήριξη πρώην συνεργατών της Λόι στην οθόνη και φίλων όπως Ρόντι Μακντάουολ, Σίντνεϊ Σέλντον, Χάρολντ Ράσελ και πολλών άλλων, έλαβε το 1991 Τιμητικό Όσκαρ "για το σύνολο της καριέρας της". Το δέχτηκε[60] από το σπίτι της στη Νέα Υόρκη, δηλώνοντας απλώς «Με κάνετε πολύ ευτυχισμένη. Ευχαριστώ πολύ". Ήταν η τελευταία της δημόσια εμφάνιση σε οποιοδήποτε μέσο.

Θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τάφος, Χελένα, Μοντάνα

Η Λόι πέθανε σε ηλικία 88 ετών στις 14 Δεκεμβρίου 1993, σε νοσοκομείο του Μανχάταν κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης μετά από μια μακρά, απροσδιόριστη ασθένεια. Ήταν αδύναμη και είχε προβλήματα υγείας, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορέσει να παραστεί στην τελετή των βραβείων Όσκαρ το 1991, όπου επρόκειτο να λάβει τιμητικό Όσκαρ.[61] Αποτεφρώθηκε στη Νέα Υόρκη και οι στάχτες της ενταφιάστηκαν στη γενέτειρά της Χελένα, στη Μοντάνα.[62][63]

Κληρονομιά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με τον Κλαρκ Γκέιμπλ στο Φλεγόμενοι ουρανοί

Για τη συνεισφορά της στη βιομηχανία του κινηματογράφου, η Λόι έχει ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ στο 6685 Hollywood Boulevard.[64]

Ένα κτίριο στο Sony Pictures Studios, πρώην MGM Studios, ονομάστηκε προς τιμήν της. Το αποτύπωμά της και η υπογραφή της βρίσκονται στο πεζοδρόμιο μπροστά από το Theatre 80, στη Νέα Υόρκη.[65]

Οι Steel Pole Bathtub έχουν ένα τραγούδι στο άλμπουμ τους του 1991 Tulip που πήρε το όνομά του από τη Λόι και δείγμα διαλόγου από μια από ταινίες της.

Ο τραγουδοποιός Τζος Ρίτερ συμπεριέλαβε ένα τραγούδι για τη Λόι στο άλμπουμ του 2017 Gathering.

Φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
Δεκαετία 1920
1925 What Price Beauty? βαμπ
The Wanderer κοπέλα
Pretty Ladies χορεύτρια
Sporting Life
Ben-Hur: A Tale of the Christ Μπεν Χουρ σκλάβα
1926 The Caveman υπηρέτρια
The Love Toy κομπάρσος
Why Girls Go Back Home Σάλι Σορτ
The Gilded Highway Ινές Κουόρτζ
The Exquisite Sinner άγαλμα
So This Is Paris Έτσι είναι το Παρίσι υπηρέτρια
Don Juan Δον Ζουάν Μέι
Across the Pacific Ρόμα
The Third Degree κομπάρσος
1927 Finger Prints βαμπ
When a Man Loves Όταν οι άνδρες αγαπούν κατάδικος
Bitter Apples Μπελίντα Γουάιτ
The Climbers κόμισσα Βέγια
Simple Sis Ίντιθ Βαν
The Heart of Maryland μουλάτα
A Sailor's Sweetheart Κλοντέτ Ράλστον
The Jazz Singer Ο τραγουδιστής της τζαζ[66] χορεύτρια
The Girl from Chicago Τραγική αυτοθυσία Μαίρη Κάρλτον
If I Were Single Τζόαν Γουάτλι
Ham and Eggs at the Front Φίφι
1928 Beware of Married Men Χουανίτα Σέλντον
A Girl in Every Port Πέντε μοιραίες γυναίκες κοπέλα
Turn Back the Hours Τίζα Τόριον
The Crimson City Η ερυθρά πόλις Ίζομπελ
Pay as You Enter Ιβόν ντε Ρούσο
State Street Sadie Αδελφική εκδίκησις Ίζομπελ
The Midnight Taxi Γκέρτι Φέρφαξ
Noah's Ark Η κιβωτός του Νώε χορεύτρια / σκλάβα
1929 Fancy Baggage Μίρνα
Hardboiled Rose Χρήμα που σκοτώνει Ρόουζ Ντούχαμελ
The Desert Song Αζούρι
The Black Watch Γιασμάνι
The Squall Νούμπι
The Great Divide Τανγκό της αγάπης Μανουέλα
Evidence ιθαγενής
The Show of Shows Μίρνα Λόι
Δεκαετία 1930
1930 Cameo Kirby Λία
Isle of Escape Μόιρα
The Last of the Duanes Ο τελευταίος των Ντουέιν Λόλα Μπλαντ
Cock o' the Walk Ναρίτα
Bride of the Regiment Σόφι
The Jazz Cinderella Μίλντρεντ Βέιν
The Bad Man κομπάρσος
Renegades Οι αποστάται Έλινορ
The Truth About Youth Κάρα
Rogue of the Rio Grande Καρμίτα
The Devil to Pay! Μαίρη Κρέιλ
1931 The Naughty Flirt Λίντα Γκρέγκορι
Body and Soul Ίλιγγος Άλις Λέστερ
A Connecticut Yankee Μόργκαν λε Φέι / κακιά αδελφή
Hush Money Φλο Κέρτις
Rebound Ίβι Λόρενς
Transatlantic Κέι Γκράχαμ
Skyline Πόλα Λάμπερτ
Consolation Marriage Ιλέιν Μπράντον
Arrowsmith Τζόις Λάνιον
1932 Emma Έμμα Ίζαμπελ
Vanity Fair Μπέκι Σαρπ
The Wet Parade Αϊλίν Πίντσον
The Woman in Room 13 Η κυρία του 13 Σάρι Λόντερ
New Morals for Old Μάιρα
Love Me Tonight Αγάπα με αυτή τη νύχτα κόμισσα Βαλεντίνη
Thirteen Women Η μοιραία γυναίκα Ούρσουλα Γκεόργκι
The Mask of Fu Manchu Η μάσκα του Φου Μαντσού Φα Λο Σι
The Animal Kingdom Σισίλια Χένρι Κόλιερ (Σι)
1933 Topaze Κόκο
The Barbarian Νταϊάνα Στάντινγκ (Ντάι)
The Prizefighter and the Lady Ο άνδρας που κάθε μια ποθεί Μπελ
When Ladies Meet Μαίρη Χάουαρντ
Penthouse Η ανάκρισις αρχίζει Γκέρτι Γουόξτεντ
Night Flight Νυχτερινή πτήση σύζυγος Βραζιλιάνου πιλότου
Scarlet River Απρόοπτος περιπέτεια Μίρνα Λόι
1934 Men in White Για μια νύχτα έρωτα Λόρα Χάντσον
Manhattan Melodrama Η τιμή του γκάνγκστερ Έλινορ Πάκερ
The Thin Man Ο άνθρωπος-σκιά Νόρα Τσαρλς[67][68]
Stamboul Quest Άννα Μαρί
Evelyn Prentice Ένας απρόοπτος μάρτυρας Έβελιν Πρέντις
Broadway Bill Άλις Χίγκινς
1935 Wings in the Dark Σίλα Μέισον
Whipsaw Ο ματωμένος θησαυρός Βίβιαν Πάλμερ
1936 Wife vs. Secretary Σύζυγος εναντίον δακτυλογράφου Λίντα Στάνχοουπ
Petticoat Fever Ερωτικός πυρετός Αϊρίν Κάμπτον
The Great Ziegfeld Ο μέγας Ζίγκφελντ Μπίλι Μπερκ
To Mary - with Love Μαίρη Γουόλας
Libeled Lady Γάμος με επιφυλάξεις Κόνι Αλενμπέρι
After the Thin Man Η ασύλληπτη σκιά Νόρα Τσαρλς
1937 Parnell Μονάρχης χωρίς θρόνο Κέιτι Οσί
Double Wedding Γάμος υπό επιφύλαξη Μάργκιτ Άγκνιου (Μπέιμπι)
1938 Man-Proof Μίμι Σουίφτ
Test Pilot Φλεγόμενοι ουρανοί Αν Μπάρτον
Too Hot to Handle Μυστική αποστολή Άλμα Χάρντινγκ
Another Romance of Celluloid Μίρνα Λόι
1939 Lucky Night Κόρα Τζόρνταν Όβερτον
The Rains Came Το όνειρο του Ινδού λαίδη Εντουίνα Έσκεθ[69]
Another Thin Man Η έπαυλις του μυστηρίου Νόρα Τσαρλς
Verdensberømtheder i København Μίρνα Λόι
Δεκαετία 1940
1940 I Love You Again Θα ξαναγαπηθούμε Κάθριν Γουίλσον (Κέι)
Third Finger, Left Hand Μάργκο Σέργουντ Μέρικ
Northward, Ho! Μίρνα Λόι
1941 Love Crazy Τρελή αγάπη Σούζαν Άιρλαντ
Shadow of the Thin Man Ο άνθρωπος σκιά στις κούρσες Νόρα Τσαρλς
1943 Show Business at War Μίρνα Λόι
1945 The Thin Man Goes Home Νόρα Τσαρλς
1946 So Goes My Love Τζέιν
The Best Years of Our Lives[70] Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας Μίλι Στίβενσον
1947 The Bachelor and the Bobby-Soxer Ο εργένης και το αγοροκόριτσο Μάργκαρετ
Song of the Thin Man Νόρα Τσαρλς
The Senator Was Indiscreet κυρία Άστον
1948 Mr. Blandings Builds His Dream House Το παλάτι των ονείρων Μιούριελ Μπλάντινγκς
1949 The Red Pony Το κόκκινο αλογάκι Άλις Τίφλιν
That Dangerous Age Επικίνδυνος ηλικία λαίδη Κάθι Μπρουκ
Δεκαετία 1950
1950 Cheaper by the Dozen Μια ντουζίνα παιδιά από νάιλον Λίλιαν Γκίλμπρεθ
1952 Belles on Their Toes Ερωτικά γυμνάσια
1956 The Ambassador's Daughter Η κόρη του πρεσβευτού κυρία Κάρτραϊτ
1958 Lonelyhearts Γεννημένοι για την αμαρτία Φλόρενς Σράικ
Δεκαετία 1960
1960 From the Terrace Δεσμώτες της ηδονής Μάρθα Ίτον
Midnight Lace Ο δολοφόνος θα 'ρθει απόψε Μπίατρις Βόρμαν (θεία Μπι)
1969 The April Fools Τρέλες του Απρίλη Γκρέις Γκρίνλο
Δεκαετία 1970
1974 Airport 1975 Τζάμπο 747 εν κινδύνω κυρία Ντιβέινι
1978 The End Μορίν Λόσον
Δεκαετία 1980
1980 Just Tell Me What You Want Πες μου τι θέλεις επιτέλους[71] Στέλλα Λίμπερτι

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14014014k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Myrna-Loy. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ BFI Film & TV Database. 4ce2b9f3b97d3.
  5. ↑ trove.nla.gov.au/result?q=%22Myrna+Loy%22.
  6. ↑ www.historyorb.com/people/myrna-loy.
  7. ↑ www.aveleyman.com/ActorCredit.aspx?ActorID=10637.
  8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  9. ↑ www.thebiographychannel.co.uk/biographies/myrna-loy.html.
  10. ↑ www.timelines.ws/days/12_14.HTML.
  11. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  12. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  13. ↑ p29808.htm#i298076. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  14. ↑ Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  15. ↑ Curtis 2011, σελ. 333.
  16. ↑ Singer, Leigh (19 Φεβρουαρίου 2009). «Oscars: the best actors never to have been nominated». The Guardian. UK. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022. 
  17. ↑ Leider 2011, σελ. 1.
  18. ↑ Parish & Bowers 1974, σελ. 443.
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 19,6 19,7 19,8 Leider 2011.
  20. ↑ Leider 2011, σελ. 13.
  21. ↑ Leider 2011, σελ. 385.
  22. ↑ Leider 2011, σελ. 9.
  23. ↑ Reed, Rex (13 Απριλίου 1969). «Myrna's Back – And Boyer's Got Her». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  24. ↑ 24,0 24,1 Leider 2011, σελ. 12.
  25. ↑ Leider 2011, σελ. 14.
  26. ↑ Swartout 2015, σελ. 34.
  27. ↑ «About Myrna Loy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2018. 
  28. ↑ «125 Montana Newsmakers: Myrna Loy Reynolds». Great Falls Tribune. Great Falls, Montana. 23 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  29. ↑ 29,0 29,1 Leider 2011, σελ. 22.
  30. ↑ Willis, Gertruce Knox and Mrs. R.R. Forman. W. A Rose Dream: A Fairy Operetta for Young People in Two Scenes. Αρχειοθετήθηκε 2020-04-23 στο Wayback Machine. Philadelphia: Theodore Press Co., 1915.
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 31,4 31,5 31,6 Kotsilibas-Davis & Loy 1987.
  32. ↑ Leider 2011, σελ. 32.
  33. ↑ Leider 2011, σελ. 34.
  34. ↑ Leider 2011, σελ. 41.
  35. ↑ 35,0 35,1 35,2 Leider 2011, σελ. 42.
  36. ↑ Perhaps ironically, in 1947 Loy co-starred in The Bachelor and the Bobby-Soxer as the older sister of Shirley Temple, who hopes to have her portrait made by Cary Grant, posing as "Young America".
  37. ↑ «The Myrna Loy Statue Project». 
  38. ↑ Kotsilibas-Davis & Loy 1987, σελ. 66.
  39. ↑ Leider 2011, σελ. 92.
  40. ↑ Kotsilibas-Davis & Loy 1987, σελ. 97.
  41. ↑ Kotsilibas-Davis & Loy 1987, σελ. 88.
  42. ↑ Leider 2011, σελ. 149.
  43. ↑ Wayne 2005.
  44. ↑ Andersen 1997, σελ. 86.
  45. ↑ Myrna Loy: loving Spencer Tracy & hating Katherine Hepburn, https://www.youtube.com/watch?v=axD5mkA2aMM, ανακτήθηκε στις 2023-08-02 
  46. ↑ Maier 2011, σελ. 17.
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 47,3 47,4 47,5 47,6 47,7 Houseman 1991, σελ. 190.
  48. ↑ Leider 2011, σελ. 276.
  49. ↑ Leider 2011, σελ. 239.
  50. ↑ Leider 2011, σελ. 202.
  51. ↑ Leider 2011, σελ. 274.
  52. ↑ Leider 2011, σελ. 279.
  53. ↑ Leider 2011, σελ. 293.
  54. ↑ Leider 2011, σελ. 288.
  55. ↑ R, Greg (26 Φεβρουαρίου 2023). «Myrna Loy (1967)». Historic Elitch Theatre (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2023. 
  56. ↑ Erickson, Hal. "Summer Solstice (1981)", nytimes.com. Retrieved December 20, 2011.
  57. ↑ «FOR MYRNA LOY, A LATE BUT LOVING TRIBUTE (Published 1985)» (στα αγγλικά). 1985-01-13. https://www.nytimes.com/1985/01/13/arts/for-myrna-loy-a-late-but-loving-tribute.html. Ανακτήθηκε στις 2023-08-02. 
  58. ↑ «TRIBUTE TO MYRNA LOY (Published 1985)» (στα αγγλικά). 1985-01-16. https://www.nytimes.com/1985/01/16/movies/tribute-to-myrna-loy.html. Ανακτήθηκε στις 2023-08-02. 
  59. ↑ Hall, Carla; Swisher, Kara (December 5, 1988). "ARTISTRY, HONOR AND A STARRY, STARRY NIGHT". The Washington Post. Retrieved July 27, 2021.
  60. ↑ Myrna Loy's Honorary Award: 1991 Oscars, https://www.youtube.com/watch?v=MrFg0GXvfnM, ανακτήθηκε στις 2023-08-02 
  61. ↑ Folkart, Burt A. (15 Δεκεμβρίου 1993). «From the Archives: Myrna Loy, Star of 'Thin Man' Films, Dies at 88». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  62. ↑ «About Myrna Loy». Myrna Loy Center. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  63. ↑ Wilson, Scott (17 Αυγούστου 2016). Resting Places: The Burial Sites of More Than 14,000 Famous Persons, 3d ed. McFarland. σελ. 478. ISBN 9780786479924. 
  64. ↑ «Myrna Loy». Hollywood Walk of Fame. 25 Οκτωβρίου 2019. 
  65. ↑ "Village Sidewalk", forgotten-ny.com. Retrieved December 24, 2010.
  66. ↑ «Πότε και ποια ήταν η πρώτη ταινία με ήχο;». periergos.gr. 11 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2023. 
  67. ↑ «Have yourselves a merry movie Christmas: 10 από τα ωραιότερα Χριστούγεννα που έκανε ποτέ το σινεμά». www.cinemagazine.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2023. 
  68. ↑ «Μια ταινία (την ημέρα) για την καραντίνα #23: «The Thin Man»». Athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2023. 
  69. ↑ «The Rains Came (1939)». Ταινίες online με ελληνικους υποτιτλους δωρεάν. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2023. 
  70. ↑ Κουτσογιαννόπουλος, Θοδωρής (23 Αυγούστου 2017). «Οι 23 καλύτερες ταινίες για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο». LiFO. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2023. 
  71. ↑ «Επιτέλους... θέα». Ριζοσπάστης. 1 Ιανουαρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μίρνα_Λόι&oldid=10764013"