Μορίς Χαλμπβάκς

Μορίς Χαλμπβάκς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Maurice Halbwachs (Γαλλικά)
Γέννηση	11  Μαρτίου 1877 Ρενς
Θάνατος	16  Μαρτίου 1945 Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ
Αιτία θανάτου	δυσεντερία
Συνθήκες θανάτου	Καχεξία
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Σπουδές	École Normale Supérieure Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν agrégation de philosophie Πανεπιστήμιο του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	κοινωνιολόγος ψυχολόγος φιλόσοφος καθηγητής πανεπιστημίου στατιστικολόγος
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο του Σικάγου Κολλέγιο της Γαλλίας (1944–1945) Πανεπιστήμιο του Παρισιού Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου Πανεπιστήμιο της Καέν
Οικογένεια
Τέκνα	Francis Halbwachs Pierre Halbwachs
Γονείς	Gustave Halbwachs
Αδέλφια	Jeanne Halbwachs
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	πρόεδρος (1938–1944, Institut français de sociologie)
Βραβεύσεις	Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής Montyon Science Award (1925) Prix Fabien (1939) νεκρός για τη Γαλλία Μετάλλιο της Αντίστασης (10  Νοεμβρίου 1955)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Μορίς Χαλμπβάκς (γαλλικά: Maurice Halbwachs, 11 Μαρτίου 1877 – 16 Μαρτίου 1945) ήταν Γάλλος φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, γνωστός για τη συμβολή του πάνω στον τομέα της συλλογικής μνήμης.

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1877 στη Ρεμς από καθολικούς γονείς. Ο πατέρας του, γερμανός δάσκαλος, εγκατέλειψε την Αλσατία μετά την προσάρτησή της στη Γερμανία στο τέλος του γαλλοπρωσικού πολέμου το 1871. Δυο χρόνια μετά τη γέννηση του Μ. Χαλμπβάκς η οικογένεια μετακόμισε στο Παρίσι.

Ο Μορίς Χαμπβάκς σπούδασε φιλοσοφία με τον Henri Bergson στην Ecole Normale Superieure στο Παρίσι. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή το 1901 και δίδαξε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μέχρι το 1904. Εκείνο το έτος μετακόμισε στη Γερμανία, καθώς του έχει ανατεθεί η καταλογογράφηση του έργου του Leibniz στο Πανεπιστήμιο του Γκέτιγκεν, έργο που δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει. Το 1905 επέστρεψε στη Γαλλία και συνάντησε τον Εμίλ Ντιρκέμ, ο οποίος τον ενέπνευσε να ασχοληθεί με την κοινωνιολογία. Σε άμεσο χρονικό διάστημα συμμείχε στην ομάδα επιμέλειας του περιοδικού L' Annee Sociologique, όπου συνεργάστηκε με τον Francois Simiand. To 1909 γύρισε στη Γερμανία και σπούδασε μαρξιστική θεωρία και οικονομικά στο Βερολίνο.

Κατά τα χρόνια του Μεσοπολέμου ο Χαλμπβάκς αποτέλεσε έναν από τους πιο σημαντικούς συνεχιστές της σχολής του Durkheim συμβάλλοντας στη διάδοση του έργου του δασκάλου του. Ο θαυμασμός του για τον Durkheim τον ώθησε να αναπτύξει τη δική του έρευνα. Ενδιαφέρθηκε για μελετητές εκτός της γαλλικής σχολής, όπως οι Weber, Pareto, Veblen και Schumpeter, στους οποίους αφιέρωσε μακρά επιστημονικά δοκίμια. Το έργο του άσκησε σημαντική επιρροή στην Κοινωνιολογία της Γνώσης. Ο ίδιος σε μια συνέντευξή του 1934 στον αμερικάνικο κοινωνιολόγο Earle E. Eubank αναγνώριζε το πόνημά του: " The Social Frameworks of Memory" ως το πιο σημαντικό του έργο.

Το 1944 συνελήφθη από την Γκεστάπο και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου πέθανε την επόμενη χρονιά. Σπουδαιότερο έργο του είναι «Η συλλογική μνήμη» που θεωρείται κλασσικό και στηρίχτηκε σε χειρόγραφά του και εκδόθηκε μετά τον θάνατό του από συγγενείς του.