Betty Boop
| Betty Boop | |
|---|---|
| Πρώτη εμφάνιση | Dizzy Dishes (1930) |
| Δημιουργήθηκε από | Μαξ Φλάισερ Γκριμ Νάτγουϊκ |
| Εκφωνείται από | Μάρτζι Χάινς (1930-1932, 1938-1939) Αν Ρόθτσαϊλντ (1931-1933) Χάριετ Λι (1931)[1] Μέι Κγέστελ (1931-1938, 1988) Κέιτ Ράιτ (1932, 1938) Μπόνι Πόε (1933-1934) Βικτώρια Ντ'Οράζι (1980) Ντεσιρέ Κογιέτ (1985) Μελίσα Φαν (1989, 2004-2008) Σέριλ Τσέις (2002) Λάνι Μινέλα (2002)[2] Χέδερ Χάλεϊ (2014)[3] Σάντι Φοξ (επίσημη φωνή για το King Syndicate παγκοσμίως από το 1999) Σίντι Ρόμπινσον (επίσημα διαφημιστικά) |
| Πληροφορίες χαρακτήρα | |
| Φύλο | Θηλυκό |
Η Betty Boop είναι χαρακτήρας καρτούν που πρωτοεμφανίστηκε στην σειρά Talkartoon και Betty Boop των ταινιών που παράγονται από τον Max Fleischer και με βοήθεια άλλων καρτουνιστών, όπως του Grim Natwick, και κυκλοφόρησε από την Paramount Pictures. Με εμφανή τη σεξουαλική προσφυγή της και παρά το γεγονός ότι αποδυναμώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1930, παραμένει δημοφιλής ακόμα και σήμερα.[4]
Ο απεικονιζόμενος χαρακτήρας έχει συνδυασμένη την παιδική εμφάνιση με την εκλεπτισμένη. Η αρχική της εμφάνιση ήταν σαν ένα μεγάλο στρογγυλό πρόσωπο μωρού με μεγάλα μάτια και μια μύτη σαν ένα πλαισιωμένο κουμπί,[5] με ένα πολύ μικρό σώμα της οποίας ίσως το κορυφαίο της χαρακτηριστικό είναι η αυτοπεποίθηση.
Φωνή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η φωνή της Betty Boop θεωρείται ως ένα από τα πιο εμβληματικά αναγνωριστικά και χαρακτηριστικά της, εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι ο ρόλος της Betty εξέφραζε 6 διαφορετικές γυναίκες στην ακμή της κατά την δεκαετία του 1930. Αυτές οι γυναίκες σχετικά κατατάσσονταν στο νέο πεδίο φωνής των καλλιτεχνών. Σε αντίθεση με τις φωνές άλλων καλλιτεχνών, οι οποίοι δημιουργούσαν φωνές για ραδιοφωνικούς σταθμούς χωρίς να εμφανιστούν ποτέ δημοσίως. Η φωνή του καλλιτέχνη έπρεπε να ταιριάζει με την οπτική εικόνα και τον χαρακτήρα του. Ενώ μερικοί από αυτούς ήρθαν σε αυτή τη διαδικασία από ραδιοφωνική σταδιοδρομία, άλλοι εισήλθαν από διαγωνισμούς φωνής και άλλοι τελείως τυχαία. Για τον θεατή, ήταν δύσκολο να καταλάβει σε ποιον καλλιτέχνη ανήκει η φωνή, γιατί, όσο περίεργο και αν ακούγεται, σπάνια έθεταν τα ονόματα των ηθοποιών στους τίτλους επιβράβευσης. Ενώ υπάρχουν πράγματα που ποτέ δεν θα μάθουμε για αυτές τις ταλαντούχες γυναίκες, ξέρουμε, ότι μόνο έξι από αυτές κατάφεραν να εμφανιστούν στους τίτλους επιβράβευσης.[6] Η πρώτη γυναίκα που ''έδωσε'' την φωνή της στην Betty ήταν η Margie Hines [Σημ 1] η οποία εμφανίστηκε και στην ταινία Dizzy Dishes για μικρό χρονικό διάστημα. Παρουσιάζεται σαν μια καμπαρέ τραγουδίστρια με αυτιά σκυλιού τραγουδώντας το τραγούδι ''I Have to Have You'' κάνοντας τον πρωταγωνιστή της ταινίας να την ερωτευτεί.[6]
Προέλευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Clara Bow προτείνονταν συχνά ως μοντέλο για την Betty. Που στην πραγματικότητα ξεκίνησε ως μια καρικατούρα της τραγουδίστριας Helen Kane. Η Betty Boop, αρχικά, εμφανίστηκε ως χαρακτήρας υποστήριξης σε 10 γελοιογραφίες ως κορίτσι-κώνος με περισσότερες καρδιές παρά εγκεφάλους. Σε μεμονωμένα κινούμενα σχέδια, ονομαζόταν "Nancy Lee" ή "Nan McGrew", το όνομα αυτό προερχόταν από την ταινία Dangerous Nan McGrew της Helen Kane.
Μέσα σε ένα χρόνο, η Betty έκανε τη μετάβαση από χαρακτηριστικά ανθρώπου-σκύλου σε ένα εντελώς ανθρώπινο θηλυκό χαρακτήρα. Ενώ ένα μεγάλο μέρος της επιβράβευσης έχει δοθεί στον Grim Natwick για τη δημιουργία της, η μετατροπή της στο χαριτωμένο κορίτσι καρτούν οφειλόταν στο έργο της Berny Wolf, Seymour Kneitel, Doc Crandall, Willard Bowsky, και James Shamus Culhane.
Με αφορμή την έντονη απελευθέρωση της Betty Boop, έχει καθιερωθεί ως ένας ανθρώπινος χαρακτήρας. Τα αυτιά της έγιναν hoop σκουλαρίκια, και η μαύρη μύτη της έγινε κουμπί που μοιάζει με κανονική μύτη κοριτσιού.
Η φωνή της Betty έγινε για πρώτη φορά από την Margie Hines και αργότερα πραγματοποιήθηκε από πολλές διαφορετικές φωνές ηθοποιών.[Σημ 2]
Η Mae Queste συνέχισε τον ρόλο στην Betty στην ταινία "Τα Ανόητα Σκάνδαλα του Bimbo" (1931), και συνέχισε τον ρόλο της μέχρι το 1938. Σήμερα, η Betty εκφράζεται από τις MacNeille, Sandy Fox και Cindy Robinson σε διαφημίσεις.
Κόμικς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δημιουργία της Betty σε κόμικ ήταν από τον Bud Counihan και διανεμήθηκε από τους King Features Syndicate από το 1934 έως το 1937. Από το 1984 μέχρι το 1988 δημιουργήθηκε το πρώτο κόμικ της Betty μαζί με τον Felix the Cat [Σημ 3] . Το 1990, η εταιρία First Comics δημοσίευσαν το κόμικ ''Betty Boop's Big Break''[Σημ 4]
Σύμφωνα με τον κώδικα παραγωγής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι καλύτερες εμφανίσεις της Betty Boop είναι στα πρώτα τρία χρόνια της λόγω του "Jazz Baby" χαρακτήρα της και της αθώας σεξουαλικότητας της, που απευθύνεται σε ενήλικες. Ωστόσο, το περιεχόμενο των ταινιών της επηρεάστηκε από την Εθνική Λεγεώνα της Ευπρέπειας (National Legion of Decency) και του Κώδικα Παραγωγής του 1934 ( Production Code of 1934). Ο Κώδικας Παραγωγής 1934 τοποθέτησε ειδικούς περιορισμούς για τις ταινίες περιεχομένου όσον αφορούσε με σεξουαλικά υπονοούμενα. Αυτό επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τις γελοιογραφίες Betty Boop.
Δεν ήταν ανέμελη από την στιγμή που τέθηκε ο κώδικας σε ισχύ (1η Ιουλίου του 1934). Η Betty άρχισε να παρουσιάζεται ως πιο σεμνή, συγκεκριμένα ως νοικοκυρά-γεροντοκόρη και σαν κορίτσι σταδιοδρομίας, το οποίο φορούσε κάποιο συντηρητικό φόρεμα ή φούστα.
Επιπλέον, καθώς ο χρόνος προχώρησε, οι μπούκλες στα μαλλιά της σταδιακά μειώνονταν. Τελικά σταμάτησε να φοράει χρυσά βραχιόλια και στρογγυλά σκουλαρίκια. Έγινε πιο ώριμη και σοφότερη στην προσωπικότητα, σε σύγκριση με τα προηγούμενα έτη της.
Το γραφείο Breen διέταξε την απομάκρυνση της υποβλητικής εισαγωγής, η οποία είχε αρχίσει από τα κινούμενα σχέδια, επειδή η Betty Boop κούναγε τους γοφούς της με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί αυτή η στάση της ως "υποδήλωση ανηθικότητας". Για λίγες φορές, δόθηκε στην Betty ένας ''φίλος'', ο Freddie. Ο οποίος συμμετείχε στην ταινία She Wronged Him Right (1934). Στη συνέχεια, η Betty συνεργάστηκε με ένα κουτάβι που ονομαζόταν Κοντόχοντρος (Pudgy), ξεκινώντας μαζί του την σειρά Betty Boop's Little Pal (1934).
Οι γελοιογραφίες είχαν ως επιτυχή στόχο πιο νεανικό ακροατήριο, το οποίο μάλιστα συνέβαλε και στην παρακμή της σειράς. Μεγάλο μέρος της πτώσης οφείλεται στην αποδυνάμωση του ρόλου της Betty στα κινούμενα σχέδια. Τα τελευταία καρτούν της Betty Boop κυκλοφόρησαν το 1939.
Η μήνυση της Helen Kane
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Μάιο του 1932, η Helen Kane κατέθεσε 250.000$ μήνυση για παραβίαση κατά του Max Fleischer και των Paramount Publix Corporation για ''παράνομο ανταγωνισμό'' υποστηρίζοντας την προσωπικότητα και την εικόνα της.
Ενώ Kane είχε ανέλθει σε φήμη στα τέλη της δεκαετίας του 1920 ως «Boop-Oop-Α-Doop Girl", σαν ένα αστέρι του σταδίου, με πολλές ηχογραφήσεις και ταινίες για την Paramount, η καριέρα της πλησίαζε στο τέλος της, το 1931.
Ταινίες το 1932
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| 1932 | |||
|---|---|---|---|
| Νούμερο | Ταινία | Δημιουργός | Ημερομηνία Αρχικής Έκδοσης |
| 1 | Stopping the Show | Roland Crandall
Rudolph Eggeman |
12 Αυγούστου |
| 2 | Betty Boop's Bizzy Bee | Seymour Kneitel | 19 Αυγούστου |
| 3 | Betty Boop, M.D. | Willard Bowsky
Thomas Goodson |
2 Σεπτεμβρίου |
| 4 | Betty Boop's Bamboo Isle | Seymour Kneitel
Bernard Wolf |
23 Σεπτεμβρίου |
| 5 | Betty Boop's Ups and Downs | Willard Bowsky
Ugo D'Orsi |
14 Οκτωβρίου |
| 6 | Betty Boop for President | Seymour Kneitel
Roland Crandall |
4 Νοεμβρίου |
| 7 | I'll Be Glad When You're Dead You Rascal You | Willard Bowsky
Ralph Somerville |
25 Νοεμβρίου |
| 8 | Betty Boop's Museum | William Henning
Reuben Timinsky |
16 Δεκεμβρίου |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Finding Her Voice». Fleischer Studios Incorporated. Fleischer Studios, Inc. and TM Fleischer Studios, Inc. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Betty Boop Voice | Behind The Voice Actors». Behind The Voice Actors. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Heather Halley (17 Μαΐου 2014). «Betty Boop Dance Card Trailer: [link] via @YouTube Honored to be voicing Betty Boop. This May 2014 iPhone/iPad game app». Twitter. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Betty Boop (Character)». IMDb. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «Casetext». casetext.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 «Voices». Fleischer Studios. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2017.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ η οποία με επιτυχία κατάφερε να παρέχει φωνή στην Betty καθ' όλη την δεκαετία του 1931
- ↑ Συμπεριλαμβανομένων Kate Wright, Bonnie Poe και Ann Rothschild (Γνωστή επίσης ως Μικρή Ann)
- ↑ ονομαζόταν Betty Boop and Felix και δημιουργήθηκε από τον γιους του Mort Walker ( Brian, Neal, Greg, και Morgan)
- ↑ Ένα μυθιστόρημα που αποτελούνταν από 52-σελίδες και ήταν γραμμένο από τους Joshua Quagmire, Milton Knight, και την Leslie Cabarga
