Goth

Η πολιτισμική τάση goth είναι σύγχρονη υποκουλτούρα διαδεδομένη σε πολλές χώρες. Άρχισε στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80 στη σκηνή του gothic rock, παρακλαδιού της ποστ-πανκ και απέκτησε αρκετά μεγάλο ρεύμα μετά το ουσιαστικό τέλος του πανκ και την άνοδο του New Wave.^[1] Η goth υποκουλτούρα συσχετίζεται με τη μουσική, την αισθητική και τη μόδα.

Η goth δείχνει να έχει επιρροές από τη γοτθική λογοτεχνία , τις ταινίες τρόμου , λατρείες βαμπίρ και την παραδοσιακή μυθολογία .Μεταξύ άλλων ιδιαίτερη επιρροή δέχτηκε η τάση από τη κελτική μυθολογία ,τη Χριστιανική ,την αιγυπτιακή και διάφορες παραδόσεις του παγανισμού.^[2]

Η goth μουσική καλύπτει διάφορες μορφές, όμως για τους περισσότερους καλλιτέχνες της υπάρχει μία κλίση προς ένα σχετικά πένθιμο και επαναλαμβανόμενο ήχο με απαισιόδοξους στίχους και τα χαμηλών τόνων μπάσα φωνητικά. Σημαντικοί goth καλλιτέχνες ήταν οι Siouxsie and the Banshees, Joy Division, Bauhaus, The Cure, Killing Joke, Echo and the bunnymen, Clan of Xymox, The Birthday Party , Southern Death Cult, David Vanian, The Mission, Fields of the Nephilim, Christian Death, Dead Can Dance.^[3]

Η goth μόδα δίνει έμφαση στην εικόνα του ανδρόγυνου, στα ρούχα της εποχής του Μεσαίωνα, της Αναγέννησης και της Βικτοριανής εποχής ή ένα συνδυασμό αυτών.^[4] Η στερεοτυπική εμφάνιση του κινήματος παραπέμπει σε κάτι μυστηριώδες, τρομακτικό, σκοτεινό και εξωτικό. Το τυπικό στυλ της goth περιλαμβάνει σκούρα μαλλιά, νύχια , eyeliner και μαύρα ρούχα. Επίσης η τυπική εμφάνιση εκφράζει συχνά ειδωλολατρικές, αποκρυφιστικές ή άλλες θρησκευτικές εικόνες. ^[5]

Αναφορές

↑ Nym, Alexander. (2010). Schillerndes Dunkel : Geschichte, Entwicklung und Themen der Gothic-Szene (1. Aufl έκδοση). [Leipzig]: Plöttner. σελίδες 145−169. ISBN 978-3-86211-006-3. 699669152.
↑ Goodlad, Lauren M. E.,· Bibby, Michael, 1957- (2007). Goth : undead subculture. Durham: Duke University Press. σελ. 1-37. ISBN 978-0-8223-8970-5. 220951004. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
↑ «Music of the macabre: revisiting goth's evolution – from the vaults». the Guardian (στα Αγγλικά). 29 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2021.
↑ Grunenberg, Christoph.· Institute of Contemporary Art (Boston, Mass.) (1999). Gothic : transmutations of horror in late-twentieth-century art. Cambridge, Mass.: MIT. σελ. 172. ISBN 0-262-57128-5. 40882943.
↑ «Understanding Your Gothic Teen | Everyday Health». EverydayHealth.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2021.

[1] Nym, Alexander. (2010). Schillerndes Dunkel : Geschichte, Entwicklung und Themen der Gothic-Szene (1. Aufl έκδοση). [Leipzig]: Plöttner. σελίδες 145−169. ISBN 978-3-86211-006-3. 699669152.

[2] Goodlad, Lauren M. E.,· Bibby, Michael, 1957- (2007). Goth : undead subculture. Durham: Duke University Press. σελ. 1-37. ISBN 978-0-8223-8970-5. 220951004. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)

[3] «Music of the macabre: revisiting goth's evolution – from the vaults». the Guardian (στα Αγγλικά). 29 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2021.

[4] Grunenberg, Christoph.· Institute of Contemporary Art (Boston, Mass.) (1999). Gothic : transmutations of horror in late-twentieth-century art. Cambridge, Mass.: MIT. σελ. 172. ISBN 0-262-57128-5. 40882943.

[5] «Understanding Your Gothic Teen | Everyday Health». EverydayHealth.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]