Μετάβαση στο περιεχόμενο

M4 Sherman

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|7|11|2024}}
Sherman M4A2E8
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Πλήρωμα5 άτομα
Μήκος(με πυροβόλο): 7,52 μέτρα
(σκάφος): 6,27 μέτρα
Πλάτος2,68 μέτρα
Ύψος3,43 μέτρα
Μάζα32,284 t
Θωράκισηχιλιοστά
ΚινητήραςFord GAA (8κύλινδρος βενζινοκινητήρας 450 ή 500 ίππων)
Μέγιστη ταχύτητα47 km/h
Απόδοση/ΜάζαPS/t
Αυτονομία161 km
δεδομένα (π • σ • ε )

Το μέσο άρμα μάχης M4 ή Sherman ήταν αμερικανικό μέσο άρμα μάχης που χρησιμοποιήθηκε από τους Συμμάχους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Βάρους 32 τόνων και οπλισμένο με πυροβόλο των 75mm, ήταν το κυριότερο άρμα μάχης των συμμάχων και παρήχθη σε πάνω από 40.000 κομμάτια διαφόρων παραλλαγών.

Σχεδιασμός και παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μ4 για οικονομία χρόνου σχεδιάστηκε βασισμένο στο βασικό σκάφος και ανάρτηση του M3 Grant, αλλά με επανασχεδιασμό του ανώτερου τμήματος για να φιλοξενηθεί ο πύργος του πυροβόλου. Το ανώτερο τμήμα του σκάφους ήταν χυτό, πράγμα που επιτάχυνε την παραγωγή και πρόσθετε επιπλέον ασφάλεια.

Μια από τις πιο περίεργες τροποποιήσεις ήταν το αμφίβιο Sherman DD (Duplex Drive). Όταν έμπαινε στο νερό, το αδιάβροχο πλαίσιο σηκωνόταν και εξασφάλιζε την πλευστότητα. Μέσα στο νερό κινούνταν με προπέλα.

Δεκάδες παραλλαγές του άρματος έκαναν την εμφάνισή τους, με διαφοροποιήσεις στον κινητήρα, την θωράκιση, τον οπλισμό και τον χαρακτήρα, με διάφορα ειδικά άρματα σχεδιασμένα πάνω σε αυτό, όπως άρματα μηχανικού, άρματα εφόδου, καταστροφείς αρμάτων, φλογοβόλα, άρματα γεφυροποιείας, εκτοξευτές ρουκετών, αυτοκινούμενα πυροβόλα, εκκαθάρισης ναρκοπεδίων κλπ.

Το Μ4 αγοράστηκε σε μεγάλες ποσότητες από το Ηνωμένο Βασίλειο, ή τα παρέλαβε ως μέρος του προγράμματος δανείων-μίσθωσης. Η πρώτη πολεμική δράση του M4 ήταν κατά την δεύτερη μάχη του Ελ Αλαμέιν τον Οκτώβριο του 1942.

Προβλήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βασικό προσόν του άρματος ήταν ότι παρήχθη σε μεγάλους αριθμούς, αυξάνοντας την αριθμητική υπεροχή των Συμμάχων, είχε όμως αρκετά προβλήματα σε σχέση με άλλα. Ο οπλισμός του δεν ήταν τόσο καλός όσο των γερμανικών αρμάτων, τόσο σε διαμέτρημα και ισχύ όσο και σε εμβέλεια. Το M4 χρειαζόταν να πλησιάσει αρκετά κοντά στον αντίπαλο, ενώ βρισκόταν συνεχώς στην εμβέλεια του πυροβόλου των γερμανικών αρμάτων όπως το Tiger. Η θωράκισή του ήταν επίσης τόσο λεπτή, που ανάγκασε τα πληρώματα στην αναζήτηση διάφορων τρόπων ενίσχυσής της, όπως με την τοποθέτηση αμμόσακων επάνω στο άρμα. Το άρμα ήταν πολύ ψηλό και διακρίνονταν από μακριά. Μεγάλο πρόβλημα ήταν επίσης η μεγάλη ποικιλία διαφορετικών παραλλαγών που έκανε δύσκολη την προμήθεια ανταλλακτικών.

Οπλισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το άρμα ήταν οπλισμένο με πυροβόλο 75mm και συζυγές πολυβόλο 7,62mm, ένα πρόσθιο πολυβόλο 7,62mm και ένα πολυβόλο 12,7 mm για αντιαεροπορικό. Στην πορεία του πόλεμου διάφορες παραλλαγές έφεραν διαφορετικά πυροβόλα, όπως το πυροβόλο των 76mm, το πυροβόλο 17pdr που τοποθέτησαν οι Βρεταννοί στην δική τους παραλλαγή Sherman Firefly, και το πυροβόλο των 105 mm.

Εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
M4A1. Διακρίνεται η καμπυλότητα του χυτού σκάφους

Οι δεκάδες τροποποιημένες ειδικές εκδόσεις του άρματος βασίζονταν στις βασικές εκδόσεις του μέσου άρματος οι οποίες συνεχώς βελτιώνονταν. Το αρχικό M4 που κατασκευάστηκε σε 6748 κομμάτια, έφερε πυροβόλο 75 mm, χρησιμοποιούσε τον αεροπορικό κινητήρα Wright R-975-C1, και τα πρώτα κομμάτια είχαν την ανάρτηση του M3. Η επόμενη βασική έκδοση ήταν το M4A1 που κατασκευάστηκε σε 6281 κομμάτια, και η κύρια διαφορά του ήταν ότι το πάνω μέρος του σκάφους αποτελούνταν από ένα ενιαίο χυτό κομμάτι. Βελτιώσεις αυτής της έκδοσης είχαν καλύτερη ανάρτηση με μεγαλύτερα ελατήρια, πολυβόλα Μ34Α1, περισκοπικές θυρίδες, εναλλακτικές ερπύστριες κλπ.

Το Μ4Α3 είχε με την σειρά του αρκετές κοινές βελτιώσεις με το M4A1 εκτός από το ενιαίο σκάφος. Ήταν η έκδοση που κατασκευάστηκε σε μεγαλύτερους αριθμούς, και διατηρήθηκε μεταπολεμικά. Χρησιμοποιούσε τον κινητήρα V-8 Ford GAA και είχε "υγρή" αποθήκη πυρομαχικών εκτός από τα πρώτα κομμάτια. Η τελευταία έκδοση παραγωγής του Μ4 ήταν ένα ενδιαφέρον υβρίδιο στο οποίο το μπροστινό μέρος του σκάφους αποτελούνταν από ένα ενιαίο χυτό κομμάτι και το πίσω από το κλασικό κολλητό σκάφος.

Όλα τα M4 συνέχισαν να βελτιώνονται τόσο κατά την παραγωγή όσο και κατά την χρήση τους στις μονάδες. Δεν υπήρξαν μεγάλες τροποποιήσεις για να μην επηρεαστεί η ταχύτητα παραγωγής, οπότε αρχικά προβλήματα όπως τα κάθετα πλαϊνά τοιχώματα του σκάφους δεν διορθώθηκαν ποτέ. Κάθε μικρή τροποποίηση όμως εφαρμοζόταν όχι μόνο στα εργοστάσια αλλά και οπουδήποτε ήταν δυνατό, χωρίς συγκεκριμένη σειρά οπότε υπήρχε μια εξαιρετική ποικιλία αρμάτων που το καθένα είχε και κάτι διαφορετικό από το άλλο, ακόμη και στην ίδια μονάδα. Αυτό δημιουργούσε προβλήματα στην εύρεση ανταλλακτικών και πολλές φορές οδηγούσε στην εφαρμογή ακόμη μεγαλύτερων τροποποιήσεων.

Μ4Α3Ε2 "Jumbo" 75mm

Το άρμα εφόδου Μ4Α3Ε2 "Jumbo" ήταν μια τροποποίηση του μέσου άρματος M4 που χρησιμοποιούσε την επικλινή θωράκιση των 47o, με ξηρή αποθήκη πυρομαχικών, και επιπλέον μεταλλικές πλάκες θωράκισης κολλημένες μπροστά και στο πλάι. Ο πύργος του ήταν μια νέα σχεδίαση επηρεασμένη από το Τ23 και διατηρούσε το πυροβόλο των 75 mm. Είχε βάρος 42 τόνων. Το Μ4Α3Ε2 ήταν ένα πολύ καλά θωρακισμένο άρμα που μπορούσε να αντέξει τα περισσότερα χτυπήματα από τα γερμανικά άρματα.

Η αντιμετώπιση εχθρικών αρμάτων ήταν ευθύνη των διοικήσεων καταστροφέων αρμάτων, αλλά σύντομα έγινε αντιληπτό ότι έπρεπε να υπάρχει η δυνατότητα και στο M4. Για να τοποθετηθεί το πυροβόλο των 76mm, χρησιμοποιήθηκε ο πύργος του Τ23. Τα μοντέλα M4A1 76mm και M4A3 76mm κατασκευάστηκαν σε χιλιάδες κομμάτια. Ακολουθώντας την εξέλιξη, δημιουργήθηκε και το M4A3E8 76mm HVSS με το πυροβόλο των 76mm και νέα οριζόντια ανάρτηση ελατηρίου (HVSS). To M4A3E8 ήταν η τελευταία τροποποίηση παραγωγής και ήταν η έκδοση που διατηρήθηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο της Κορέας.

Χαρακτηριστικά M4A3

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Επιδόσεις:
    • Διάβαση ύδατος: 0,91 m
    • Ανάβαση: 60%
    • Υπερπήδηση κάθετου εμπόδιου: 0,61 m
    • Υπερπήδηση τάφρου: : 2,26 m

Πρώην χρήστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Tracol, Xavier (October 2011). «Blindorama : L'Argentine 1926-1945» (στα γαλλικά). Batailles et Blindés (Caraktère) (45): 4–7. ISSN 1765-0828. 
  2. ↑ Tracol, Xavier (February 2012). «Le Blindorama: Brésil, 1921 - 1945» (στα γαλλικά). Batailles & Blindés (Caraktère) (47): 6–9. ISSN 1765-0828. 
  3. ↑ Rivas, Santiago (22 Απριλίου 2018). «Paraguayan Army retires last M4 Shermans from service». IHS Jane's 360. Buenos Aires. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2018. 
  4. ↑ Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα M. Baryatinsky 2006, p. 67.
  5. ↑ Copley, Gregory. Defense & Foreign Affairs Handbook 1999. σελ. 821. 
  6. ↑ Mahé, Yann (Φεβρουάριος 2011). «Le Blindorama : La Turquie, 1935 - 1945» (στα γαλλικά). Batailles & Blindés (Caraktère) (41): 4–7. ISSN 1765-0828. 
  7. ↑ Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα M. Baryatinsky 2006, p. 66.
  8. ↑ Kočevar, Iztok (Αύγουστος 2014). «Micmac à tire-larigot chez Tito: L'arme blindée yougoslave durant la Guerre froide» (στα γαλλικά). Batailles et Blindés (Caraktère) (62): 66–79. ISSN 1765-0828. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Culver, Bruce, Sherman in action, squadron/signal publications, 1977, ISBN 0-89747-049-4
  • Bishop, Adam ed., The Complete Encyclopedia of Weapons of World War II, Barnes & Noble, 1998

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=M4_Sherman&oldid=10270621"