κωπηλασία

Νέα ελληνικά (el)

κωπηλασία σε ποτάμι της Ινδίας

αθλήτρια κωπηλασίας

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κωπηλασία	οι	κωπηλασίες
γενική	της	κωπηλασίας	των	κωπηλασιών
αιτιατική	την	κωπηλασία	τις	κωπηλασίες
κλητική		κωπηλασία		κωπηλασίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κωπηλασία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κωπηλασία

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.pi.laˈsi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κω‐πη‐λα‐σί‐α

Ουσιαστικό

κωπηλασία θηλυκό

1. η ενέργεια του κωπηλατώ
2. (αθλητισμός) αγώνας σκαφών που κινούνται με κουπιά

Άλλες μορφές

• κωπηλάτημα
• κωπηλάτηση
• κωπηλάτισμα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κωπηλάτης, κουπί και ελαύνω

Δείτε επίσης

• κωπηλασία στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    κωπηλασία

αγγλικά : rowing (en) γαλλικά : aviron (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κωπηλασίᾱ	αἱ	κωπηλασίαι
γενική	τῆς	κωπηλασίᾱς	τῶν	κωπηλασιῶν
δοτική	τῇ	κωπηλασίᾳ	ταῖς	κωπηλασίαις
αιτιατική	τὴν	κωπηλασίᾱν	τὰς	κωπηλασίᾱς
κλητική ὦ!		κωπηλασίᾱ		κωπηλασίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κωπηλασίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κωπηλασίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κωπηλασία ήδη τον 4ο αιώνα πκε στον Αριστοτέλη < κωπηλάτης + -ία

Ουσιαστικό

κωπηλασία, -ας θηλυκό

• κωπηλασία

  ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Μετεωρολογικά 2.9, p. 77 @scaife.perseus

  Δηλοῖ δ’ ἐπὶ τῆς εἰρεσίας τῶν τριήρων· ἤδη γὰρ ἀναφερόντων πάλιν τὰς κώπας ὁ πρῶτος ἀφικνεῖται ψόφος τῆς κωπηλασίας.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κώπη και ἐλαύνω

Πηγές

• κωπηλασία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.