σου

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία 1

σου (αντωνυμία) < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική σοῦ

Προφορά

ΔΦΑ : /su/ (άτονο)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας 1

σου

• κτητική αντωνυμία δεύτερου προσώπου ενικού για έναν κτήτορα: δικός σου

  ↪ Η αδερφή σου ήρθε

  ↪ Ο αδερφός σου είπε (ο δικός σου αδερφός)

  Δείτε και το σού ως #προσωπική αντωνυμία

Μεταφράσεις

    κτητική αντωνυμία

αγγλικά : your (en) γαλλικά : ton (fr), ta (fr)

Ετυμολογία 2

σου (αντωνυμία): αδύνατος τύπος της προσωπικής αντωνυμίας εγώ στη γενική ενικού

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsu/ (τονισμένο)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας 2

σου ή σού

• προσωπική αντωνυμία δεύτερου προσώπου στη γενική ενικού (ονομαστική εσύ)· χρησιμοποιείται ως έμμεσο αντικείμενο

  ↪ Τι σου είπε ο αδελφός σου;

  ↪ Ο αδερφός σού είπε (είπε σε σένα)

  Για τον τόνο στο σού δείτε Παράρτημα:Γραμματική (νέα_ελληνικά)#μονοσύλλαβα με τόνο.

  παλιότερη γραφή: σοῦ

Μεταφράσεις

    προσωπική αντωνυμία

αγγλικά : you (en), to you γαλλικά : te (fr) πολωνικά : ci (pl)

Ετυμολογία 3

σου < (λόγιο δάνειο) γαλλική chou

Έξι σου με κρέμα.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsu/ (τονισμένο)

Ουσιαστικό 1

σου ουδέτερο άκλιτο

• (γλυκό) είδος γλυκού

Συγγενικά

• σουδάκι

Μεταφράσεις

    είδος γλυκού

γαλλικά : chou (fr) πολωνικά : ptyś (pl)

Ετυμολογία 4

σου < σ + ⟨ου⟩ για προφορική απαγγελία όπως και τα βου, γου

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsu/ (τονισμένο)

Ουσιαστικό 2

σου ουδέτερο άκλιτο

• (λαϊκότροπο, προφορικό) απαγγελία του γράμματος σίγμα

Δείτε επίσης

• σου μου του

Μεταφράσεις

    γράμμα

→ δείτε τις λέξεις σίγμα και σ

Πηγές

• σου - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

σου

• (προσωπική αντωνυμία) β΄ πρόσωπο γενική ενικού του ἐγώ

Άλλες μορφές

• σοῦ

Κλίση

η προσωπική αντωνυμία
	α' πρόσωπο	β' πρόσωπο	γ' πρόσωπο
πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἐγώ	σύ	—
γενική	ἐμοῦ, μου	σοῦ, σου	(οὗ)
δοτική	ἐμοί, μοι	σοί, σοι	οἷ, οἱ
αιτιατική	ἐμέ, με	σέ, σει	(ἕ)
κλητική	(οὗτος)	(αὕτη)	—
πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	ἡμεῖς	ὑμεῖς	(σφεῖς)
γενική	ἡμῶν	ὑμῶν	(σφῶν)
δοτική	ἡμῖν	ὑμῖν	(σφίσι(ν))
αιτιατική	ἡμᾶς	ὑμᾶς	(σφᾶς)
κλητική	—	—	—
πτώσεις	δυϊκός
	α' πρόσωπο	β' πρόσωπο	γ' πρόσωπο
ονομαστ.αιτιατ.	νώ, νῶϊ	σφώ, σφῶϊ	—
γενική-δοτική	νῷν	σφῷν	—
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες