τυμβωρύχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τυμβωρύχος	οι	τυμβωρύχοι
γενική	του	τυμβωρύχου	των	τυμβωρύχων
αιτιατική	τον	τυμβωρύχο	τους	τυμβωρύχους
κλητική		τυμβωρύχε		τυμβωρύχοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τυμβωρύχος < αρχαία ελληνική τυμβωρύχος <τύμβος + ὀρύσσω

Ουσιαστικό

τυμβωρύχος αρσενικό

• αυτός που παραβιάζει αρχαίους τάφους για να συλήσει το περιεχόμενό τους

  ※  Ο τυμβωρύχος, εκείνος δηλαδή ο οποίος ανασκάπτει κρυφίως αρχαίους τάφους και σχίζει τα στέρνα της γης δια να ανεύρη και κλέψη αρχαία κειμήλια, ομοιάζει με τον ιερόσυλον, ο οποίος θραύει την θύρα του ναού δια να κλέψει τα ιερά σκεύη... (Εμμανουήλ Λουκούδης, Αναγνωστικό της Έκτης Δημοτικού, 1964, κεφάλαιο Αρχαιότητες)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη τύμβος

Μεταφράσεις

    τυμβωρύχος

αγγλικά : bodysnatcher (en)