-γος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	-γος	η	-γη	το	-γο
γενική	του	-γου	της	-γης	του	-γου
αιτιατική	τον	-γο	τη(ν)	-γη	το	-γο
κλητική		-γε		-γη		-γο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	-γοι	οι	-γες	τα	-γα
γενική	των	-γων	των	-γων	των	-γων
αιτιατική	τους	-γους	τις	-γες	τα	-γα
κλητική		-γοι		-γες		-γα
Κατηγορία όπως «ξένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

-γος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική -γος < θέματα ρημάτων ή μετοχών σε -γ- + -ος

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈxoɾ.ta.ɣos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐χόρ‐τα‐γος

Προφορά

ΔΦΑ : /ɣos/

Επίθημα

-γος, -η, -ο

• επίθημα κατάληξης για το σχηματισμό επιθέτων με στερητική σημασία, συχνά με παράλληλο τύπο -τος, -στος (οπότε, λειτουργεί ως αντίθετο των μετοχών σε -μένος)· συχνό σε ιδιώματα

  αχόρταγος (& αχόρταστος) αντίθετο: χορτασμένος

  αχορτάριαγος (& αχορτάριαστος)

  αχιόνιγος (ιδιωματικό, μετοχή χιονιγμένος)

  αχτένιγος (ιδιωματικό < χτενίγουμαι, χτενίζω)

  θέματα με -γ-: άφραγ-ος < (φραγμένος < φραγ- φράζω)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

-γος → δείτε -γος

Επίθημα

-γος

• επίθημα κατάληξης για το σχηματισμό επιθέτων με στερητική σημασία

  ἀβάσταγος (ἀβάστακτος) (δείτε και -γός όπως βασταγός)

  ἀχόρταγος < χορταίνω, χορτα-

  θέματα που λήγουν σε -γ- ἄκαγ-ος < καίγω

Πηγές

• Κακριδής, Ιωάννης. «Περί των εις -γος στερητικών επιθέτων της νέας ελληνικής» ἐν ’Αθηνᾷ, Σϋγγραμμα περιοδικόν της εν Αθήναις επιστημονικής εταιρείας, 38 (1926) 194‑212 αποσπάσματα@books.google ως 39 (1927)