Vai al contenuto

Cuore sacro

Da Wikipedia.

C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

Cuore sacro

Poggio e la Bobulova in na figùra dal film
Cōr sàcar
2005
Regìa: Ferzan Özpetek
Scritōr: Ferzan Özpetek • Gianni Romoli
Atōr: Barbora BobulovaAndrea Di Stefano
Lisa GastoniMassimo PoggioErika Blanc
Camille Dugay ComenciniStefano Santospago
Gigi AngelilloPaolo RomanoMichela Cescon
Caterina VertovaEnrica AjòStefania Spugnini
Müsica: Andrea Guerra
Léngua: Itagliàṅ
Dürä dal film: 120 minüt
Nasiōṅ: Itàglia


«
Al tò cōr segrét 'l è 'n cōr sàcar.»
(Tagline dal film)


Cuore sacro (Cōr sàcar) 'l è 'n film dramàtic dal 2005 ad Ferzan Özpetek ch'l à vins dimóndi prèmi in Itàglia cuma dū David ad Dunatèl (par la Barbora Bobulova e p'r al senugrafìi 'd Andrea Crisanti, cun anc dódas candidadùri), un Nàstar 'd Argìnt (par la Barbora Bobulova), dū Glōb 'd Òr (par Ferzan Özpetek e incóra par la Barbora Bobulova), dū Ciak 'd Òr e tri Prèmi Flajàṅ.

Custâ siē migliòṅ 'd euro a 'l incìrca, al 'n à pò purtâ a cà sōl la mità.

Sunt

L’Irene Ravelli, manager ad sucès, cun 'l ajut ad sò sia Eleonora (Lisa Gastoni) ch'l'è in afâr sèg, la gh la cava a far dassequestràr 'n antìg palàs ad famìja che lē la vrév mét'r a frut. Rivàda in sal pòst, la cgnós al custòdi d'l abitasiòṅ, al vèć Aurelio (Gigi Angelillo), ch'al gh fà védar la cambra da lèt ch'l'éra stada ad sò màdar Adriana e che lò 'l à tgnû cumpàgn a cum 'l éra. In di mur la fiōla la cata dal scriti sacri e dal figùri religióśi. Fóra dal palàs, na putìna ciamàda Benny (Camille Dugay Comencini) la gh śgranfgna via 'l purtafój ma dòp la gh prumét ch'la gh pag'rà na séna s'i s cat'raṅ incóra.

Par tacàr i lavōr edilìsi, l’Irene e l’Eleonora i gh'aṅ biśógn dla firma dla surèla ad chi lē, la Maria Clara (Erika Blanc), n'imbariagòsa ch'la viṿ in un sènt'r ad riabilitasiòṅ, ma la dóna la n in vōl mia savér. Soquànt tèmp dòp l’Irene la cat' incóra la Benny par strada. La baghéta la gh'à da purtàr in gir dal spòrti cun dal magnàr dèntar a dla gint dal quartēr e la gh dmanda 'n ajùt par far-al. La sgnóra la gh tîṅ adrē e la gh'à acsè la manéra ad cgnós'r un mónd ch'la n iva mai vdû, qvél di pòvar crist.

L’Irene la gh và a fónd e la vèṅ a savér ch'la putìna l'è ligàda a la Céśa dal vuluntariâ ad pàdar Carras (Massimo Poggio).

Culegamènt estéran