Vai al contenuto

Metti, una sera a cena

Da Wikipedia.

C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

Metti, una sera a cena

Capolicchio, Musante e la Bolkan
in na figùra dal film
Mét, na sira a séna
1969
Regìa: Giuseppe Patroni Griffi
Scritōr: Giuseppe Patroni Griffi
Dario Argento • Carlo Carunchio
Atōr: Jean-Louis TrintignantFlorinda Bolkan
Tony MusanteAnnie GirardotLino Capolicchio
Adriana AstiHelmut BergerTitina Maselli
Silvia MontiClaudio CarrozzaNora Ricci
Müsica: Ennio Morricone
Léngua: ItagliàṅIngléś
Dürä dal film: 123 minüt
Nasiōṅ: Itàglia


«
La sōla salvésa ch'a gh'ém 'l è 'l visi.»


Metti, una sera a cena (Mét, na sira a séna) 'l è 'n film dramàtic dal 1969 ad Giuseppe Patroni Griffi, adatamènt dna sò òpra teatràla.

'L è stâ preśentâ a 'l 22śum Fèstival ad Cannes in dua 'l regìsta 'l è stâ numinâ par la „Palma 'd Òr“. Par cla pelìcula chè la prutagunìsta, la Florinda Bolkan, l'à vins un „David ad Dunatèl“ e na „Grolla 'd Òr“.

Par la part ad Max, Patroni Griffi 'l iva sarnî a 'l inìsi Gian Maria Volonté che però 'l à mulâ baràca e buratèṅ dòp pôc dè dgénd ch'al n vliva minga dvintàr un strumènt in dal maṅ ad parsòni ch'i tîn'n adrē a di interès ch'i n èṅ minga i suo[1].

Sunt

Michele (Jean-Louis Trintignant), scritōr burghéś ad sucès, 'l è spuśâ cun la Nina (Florinda Bolkan) che però l'è na ninéta ch'la và a lèt cun 'l amìg più grand ad sò marè, Max (Tony Musante), atōr ad teàtar. Max al vōl bèṅ a Michele, cgnusû vint an prima a i tèmp dla scōla, méntar la Nina nò anc s'la n vōl minga divursiàr.

Un dè Michele al cònta a Max ch'l è drē a scrìvar na stòria su 'n triàngul amuróś fra na dóna, sò marè 'l sò mijór amìg, pò na sira a séna, òspit anc cla puta dla Giovanna (Annie Girardot) inamuràda dal scritōr, al śibìs a 'l sò amìg la Nina par na nòt, a n s sà mia s'al faga dabòṅ o da burla. La Nina la salta sù e la dmanda a Max 'd andàr a lèt cun la Giovanna ch'l è tant ch'la vōl un fiōl ma minga 'n marè, cun tut i bèsi ch'la gh'à a n sarév minga difìcil catàr-'n òṅ, piutòst l'è dura catàr 'n amànt. Max invéci al dmanda 'l parmés a la Nina al lasàr ch'a sia sò marè piutòst a gusàr la Giovanna par far-ag far un putèṅ.

Un dè Max, ch'al sà che cla purcùsa visióśa dla Nina la pésca sèmpar di quèi nóṿ, al gh fà catàr in dal lèt Ric (Lino Capolicchio), un biundèṅ bòṅdagnìnt studènt cuntestadōr ch'al s créd al scritōr più braṿ a 'l mónd anc s'al n à mai fat di lìbar parchè al n gh 'n à briśa vója. Quànd Ric al taca a véd-'r-as cun la Nina anc da par lò, Max al s arlìa 'd brut, ma Ric al s è inamurâ dabòṅ. In cal méntar Michele al finìs a lèt cun la Giovanna, ch'la gh cònta di còran ch'la gh fà la Nina. Michele al n è minga gelóś, al vōl sōl capìr-an da piò. Quànd la Nina pò la 'l bèca insém a la Giovanna ch'la gh spalmàva dla créma da magnàr in sla ghigna la la tōś bèṅ cuma s'a n farghìs gnint e la diś «Ma alóra l'è véra ch'un quèl anc s'a n t piàś minga a fòrsa 'd métar-'t-al sóta 'l naś a s finìs par tastàr-al».

Culegamènt estéran

Nòti