ατασθαλία

See also: ἀτασθαλία

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀτασθαλία (atasthalía), from ἀτάσθαλος (atásthalos, “reckless”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ta.sθaˈli.a/
• Hyphenation: α‧τα‧σθα‧λί‧α

Noun

ατασθαλία • (atasthalía) f (plural ατασθαλίες)

1. irregularity, foul play
2. untidiness

Declension

Declension of ατασθαλία

	singular	plural
nominative	ατασθαλία •	ατασθαλίες •
genitive	ατασθαλίας •	ατασθαλιών •
accusative	ατασθαλία •	ατασθαλίες •
vocative	ατασθαλία •	ατασθαλίες •

Further reading

• ατασθαλία - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language
• ατασθαλία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language