στυππεῖον

Ancient Greek

Alternative forms

• στυπίον (stupíon)
• στυππίον (stuppíon)

Etymology

There are no known cognates. Furnée compares the word with τοπεῖον (topeîon, “rope”). According to Beekes the noun is probably from Pre-Greek.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /styp.pêː.on/ → /stypˈpi.on/ → /stiˈpi.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /styp.pêː.on/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /stypˈpi.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /stypˈpi.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /stypˈpi.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stiˈpi.on/

Noun

στυππεῖον • (stuppeîon) n (genitive στυππείου); second declension

1. The coarse fibre of flax or hemp, tow, oakum

Declension

Second declension of τὸ στυππεῖον; τοῦ στυππείου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ στυππεῖον tò stuppeîon	τὼ στυππείω tṑ stuppeíō	τᾰ̀ στυππεῖᾰ tà stuppeîa
Genitive	τοῦ στυππείου toû stuppeíou	τοῖν στυππείοιν toîn stuppeíoin	τῶν στυππείων tôn stuppeíōn
Dative	τῷ στυππείῳ tôi stuppeíōi	τοῖν στυππείοιν toîn stuppeíoin	τοῖς στυππείοις toîs stuppeíois
Accusative	τὸ στυππεῖον tò stuppeîon	τὼ στυππείω tṑ stuppeíō	τᾰ̀ στυππεῖᾰ tà stuppeîa
Vocative	στυππεῖον stuppeîon	στυππείω stuppeíō	στυππεῖᾰ stuppeîa
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• στυππέϊνος (stuppéïnos)
• στυππειοπώλης (stuppeiopṓlēs)
• στυππειουργός (stuppeiourgós)

Related terms

• στύππαξ (stúppax)
• στύππη (stúppē)

Further reading

• “στυππεῖον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στυππεῖον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN