Bilecik

See also: bilecik

English

Proper noun

Bilecik

1. A city, district, and province in north-west Anatolia, Turkey.

Turkish

Bilecik ili

Bilecik'in ilçeleri

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish بیله‌جك (Bilecik).

Pronunciation

• IPA^(key): /bi.le.dʒik̟/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: Bi‧le‧cik

Proper noun

Bilecik

1. Bilecik (a city in Bilecik, Turkey)
2. Bilecik (a province of Turkey)

Declension

    declension of Bilecik

	singular	plural
nominative	Bilecik	Bilecikler / Bilecik'ler
accusative	Bilecik'i	Bilecikleri / Bilecik'leri
dative	Bilecik'e	Bileciklere / Bilecik'lere
locative	Bilecik'te	Bileciklerde / Bilecik'lerde
ablative	Bilecik'ten	Bileciklerden / Bilecik'lerden
genitive	Bilecik'in	Bileciklerin / Bilecik'lerin

    possessive of Bilecik

	singular	plural
benim (my)	Bilecik'im	Bileciklerim / Bilecik'lerim
senin (your)	Bilecik'in	Bileciklerin / Bilecik'lerin
onun (his/her/its)	Bilecik'i	Bilecikleri / Bilecik'leri
bizim (our)	Bilecik'imiz	Bileciklerimiz / Bilecik'lerimiz
sizin (your)	Bilecik'iniz	Bilecikleriniz / Bilecik'leriniz
onların (their)	Bilecik'i / Bilecikleri / Bilecik'leri	Bilecikleri / Bilecik'leri

Derived terms

• Bilecikli

See also

• (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak ^{(Category: tr:Provinces of Turkey)}