See also: sabir and sabır

English

edit

Etymology 1

edit

From Sabir sabir (know), in Molière's Le bourgeois gentilhomme, probably from Spanish saber, ultimately from Latin sapere.

Alternative forms

edit

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

Sabir

  1. (historical) An Italian-based pidgin language used as the lingua franca of Mediterranean trade from roughly the 11th to the 19th centuries.[1][2]
Synonyms
edit

See also

edit

Etymology 2

edit

Possibly a native Turkic formation; see Sabir. Cognate to Greek Σαβίνος (Savínos), Σάβιροι (Sáviroi).

 
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Alternative forms

edit

Noun

edit

Sabir (plural Sabirs)

  1. (historical) A member of a (possibly Turkic) people or tribe who lived around the Caspian before the arrival of the Avars.

Proper noun

edit

Sabir

  1. The (probably Turkic) language spoken by these people.
    • 2007, Peter B. Golden, Haggai Ben-Shammai, András Róna-Tas, The World of the Khazars: New Perspectives, part 8, volume 17, page 14:
      [] could hardly be anything else but Hungarian. Beyond the Hungarian presence in this polyglot state, there were, he suggested, speakers of Bulğar Turkic, Türk and Sabir (which he viewed as Common Turkic) and various other tongues.

Etymology 3

edit

Ultimately from Arabic صَابِر (ṣābir).

Proper noun

edit

Sabir

  1. A male given name from Arabic.

Etymology 4

edit

Proper noun

edit

Sabir

  1. A surname.

Etymology 5

edit

From Azerbaijani Sabir or Səbir.

Proper noun

edit

Sabir

  1. Any of several places in Azerbaijan.

References

edit
  1. ^ Lingua franca del Mediterraneo or sabir (in Italian), article of Francesco Bruni”, in (Please provide the book title or journal name)[1], 2013 August 20 (last accessed), archived from the original on 28 March 2009
  2. ^ “Archived copy”, in (Please provide the book title or journal name)[2], 2013 August 20 (last accessed), archived from the original on 25 March 2012

Anagrams

edit

Azerbaijani

edit
Other scripts
Cyrillic Сабир
Abjad صابر

Etymology

edit

From Arabic صَابِر (ṣābir).

Proper noun

edit

Sabir

  1. a male given name from Arabic

Declension

edit
    Declension of Sabir
singular plural
nominative Sabir
Sabirlər
definite accusative Sabiri
Sabirləri
dative Sabirə
Sabirlərə
locative Sabirdə
Sabirlərdə
ablative Sabirdən
Sabirlərdən
definite genitive Sabirin
Sabirlərin
    Possessive forms of Sabir
nominative
singular plural
mənim (my) Sabirim Sabirlərim
sənin (your) Sabirin Sabirlərin
onun (his/her/its) Sabiri Sabirləri
bizim (our) Sabirimiz Sabirlərimiz
sizin (your) Sabiriniz Sabirləriniz
onların (their) Sabiri or Sabirləri Sabirləri
accusative
singular plural
mənim (my) Sabirimi Sabirlərimi
sənin (your) Sabirini Sabirlərini
onun (his/her/its) Sabirini Sabirlərini
bizim (our) Sabirimizi Sabirlərimizi
sizin (your) Sabirinizi Sabirlərinizi
onların (their) Sabirini or Sabirlərini Sabirlərini
dative
singular plural
mənim (my) Sabirimə Sabirlərimə
sənin (your) Sabirinə Sabirlərinə
onun (his/her/its) Sabirinə Sabirlərinə
bizim (our) Sabirimizə Sabirlərimizə
sizin (your) Sabirinizə Sabirlərinizə
onların (their) Sabirinə or Sabirlərinə Sabirlərinə
locative
singular plural
mənim (my) Sabirimdə Sabirlərimdə
sənin (your) Sabirində Sabirlərində
onun (his/her/its) Sabirində Sabirlərində
bizim (our) Sabirimizdə Sabirlərimizdə
sizin (your) Sabirinizdə Sabirlərinizdə
onların (their) Sabirində or Sabirlərində Sabirlərində
ablative
singular plural
mənim (my) Sabirimdən Sabirlərimdən
sənin (your) Sabirindən Sabirlərindən
onun (his/her/its) Sabirindən Sabirlərindən
bizim (our) Sabirimizdən Sabirlərimizdən
sizin (your) Sabirinizdən Sabirlərinizdən
onların (their) Sabirindən or Sabirlərindən Sabirlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) Sabirimin Sabirlərimin
sənin (your) Sabirinin Sabirlərinin
onun (his/her/its) Sabirinin Sabirlərinin
bizim (our) Sabirimizin Sabirlərimizin
sizin (your) Sabirinizin Sabirlərinizin
onların (their) Sabirinin or Sabirlərinin Sabirlərinin