aangrijnzen

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ grijnzen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌɣrɛi̯n.zə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧grijn‧zen

Verb

aangrijnzen

1. (transitive) to grin at, to smile at

Conjugation

Conjugation of aangrijnzen (weak, separable)
infinitive	aangrijnzen
past singular	grijnsde aan
past participle	aangegrijnsd
infinitive	aangrijnzen
gerund	aangrijnzen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	grijns aan	grijnsde aan	aangrijns	aangrijnsde
2nd person sing. (jij)	grijnst aan, grijns aan2	grijnsde aan	aangrijnst	aangrijnsde
2nd person sing. (u)	grijnst aan	grijnsde aan	aangrijnst	aangrijnsde
2nd person sing. (gij)	grijnst aan	grijnsde aan	aangrijnst	aangrijnsde
3rd person singular	grijnst aan	grijnsde aan	aangrijnst	aangrijnsde
plural	grijnzen aan	grijnsden aan	aangrijnzen	aangrijnsden
subjunctive sing.1	grijnze aan	grijnsde aan	aangrijnze	aangrijnsde
subjunctive plur.1	grijnzen aan	grijnsden aan	aangrijnzen	aangrijnsden
imperative sing.	grijns aan
imperative plur.1	grijnst aan
participles	aangrijnzend	aangegrijnsd
1) Archaic. 2) In case of inversion.