bezpaństwowiec

Polish

Etymology

From bezpaństwowy +‎ -ec.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛs.paɲˈstfɔ.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: bez‧pań‧stwo‧wiec

Noun

bezpaństwowiec m pers

1. (law) stateless person

   Synonym: apatryda

Declension

Declension of bezpaństwowiec

	singular	plural
nominative	bezpaństwowiec	bezpaństwowcy/bezpaństwowce (deprecative)
genitive	bezpaństwowca	bezpaństwowców
dative	bezpaństwowcowi	bezpaństwowcom
accusative	bezpaństwowca	bezpaństwowców
instrumental	bezpaństwowcem	bezpaństwowcami
locative	bezpaństwowcu	bezpaństwowcach
vocative	bezpaństwowcze	bezpaństwowcy

Related terms

adjective

• bezpaństwowy

 

noun

• bezpaństwowość

 

Further reading

• bezpaństwowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezpaństwowiec in Polish dictionaries at PWN