fajfi

Esperanto

Etymology

From German pfeifen and Yiddish פֿײַפֿן (fayfn). Doublet of fifro and pipo.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈfajfi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ajfi
• Hyphenation: faj‧fi

Verb

fajfi (present fajfas, past fajfis, future fajfos, conditional fajfus, volitive fajfu)

1. to whistle
   • 1910, Trans. E. L. Kearney, La Aventuroj de Alicio en Mirlando‎^[1]:

     "Ĉion, kion ajn vi volas!" diris la Lakeo, kaj komencis fajfi.

     "Anything you like," said the Footman, and began to whistle.

Conjugation

Conjugation of fajfi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		fajfas		fajfis		fajfos
active participle		fajfanta	fajfantaj	fajfinta	fajfintaj	fajfonta	fajfontaj
	acc.	fajfantan	fajfantajn	fajfintan	fajfintajn	fajfontan	fajfontajn
passive participle		fajfata	fajfataj	fajfita	fajfitaj	fajfota	fajfotaj
	acc.	fajfatan	fajfatajn	fajfitan	fajfitajn	fajfotan	fajfotajn
nominal active participle		fajfanto	fajfantoj	fajfinto	fajfintoj	fajfonto	fajfontoj
	acc.	fajfanton	fajfantojn	fajfinton	fajfintojn	fajfonton	fajfontojn
nominal passive participle		fajfato	fajfatoj	fajfito	fajfitoj	fajfoto	fajfotoj
	acc.	fajfaton	fajfatojn	fajfiton	fajfitojn	fajfoton	fajfotojn
adverbial active participle		fajfante		fajfinte		fajfonte
adverbial passive participle		fajfate		fajfite		fajfote

infinitive		fajfi						imperative		fajfu						conditional		fajfus

Related terms

• alfajfi (“to whistle to (someone, a dog, etc.)”)
• fajfilo (“whistle (device used to make a whistling sound)”)
• fajfi pri or prifajfi (“to whistle at (in disapproval, mockery, etc.)”)