gardzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gъrditi (sę), from *gъ̑rdъ (“proud”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡar.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ard͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: gar‧dzić

Verb

gardzić impf

1. (transitive) to despise, to hold in contempt, to disdain [with instrumental ‘someone/something’]

Conjugation

Conjugation of gardzić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		gardzić
present tense	1st	gardzę			gardzimy
	2nd	gardzisz			gardzicie
	3rd	gardzi			gardzą
	impersonal	gardzi się
past tense	1st	gardziłem, -(e)m gardził	gardziłam, -(e)m gardziła	gardziłom, -(e)m gardziło	gardziliśmy, -(e)śmy gardzili	gardziłyśmy, -(e)śmy gardziły
	2nd	gardziłeś, -(e)ś gardził	gardziłaś, -(e)ś gardziła	gardziłoś, -(e)ś gardziło	gardziliście, -(e)ście gardzili	gardziłyście, -(e)ście gardziły
	3rd	gardził	gardziła	gardziło	gardzili	gardziły
	impersonal	gardzono
future tense	1st	będę gardził, będę gardzić	będę gardziła, będę gardzić	będę gardziło, będę gardzić	będziemy gardzili, będziemy gardzić	będziemy gardziły, będziemy gardzić
	2nd	będziesz gardził, będziesz gardzić	będziesz gardziła, będziesz gardzić	będziesz gardziło, będziesz gardzić	będziecie gardzili, będziecie gardzić	będziecie gardziły, będziecie gardzić
	3rd	będzie gardził, będzie gardzić	będzie gardziła, będzie gardzić	będzie gardziło, będzie gardzić	będą gardzili, będą gardzić	będą gardziły, będą gardzić
	impersonal	będzie gardzić się
conditional	1st	gardziłbym, bym gardził	gardziłabym, bym gardziła	gardziłobym, bym gardziło	gardzilibyśmy, byśmy gardzili	gardziłybyśmy, byśmy gardziły
	2nd	gardziłbyś, byś gardził	gardziłabyś, byś gardziła	gardziłobyś, byś gardziło	gardzilibyście, byście gardzili	gardziłybyście, byście gardziły
	3rd	gardziłby, by gardził	gardziłaby, by gardziła	gardziłoby, by gardziło	gardziliby, by gardzili	gardziłyby, by gardziły
	impersonal	gardzono by
imperative	1st	niech gardzę			gardźmy
	2nd	gardź			gardźcie
	3rd	niech gardzi			niech gardzą
active adjectival participle		gardzący	gardząca	gardzące	gardzący	gardzące
passive adjectival participle		gardzony	gardzona	gardzone	gardzeni	gardzone
contemporary adverbial participle		gardząc
verbal noun		gardzenie

Derived terms

verbs

• pogardzać impf, pogardzić pf
• wzgardzać impf, wzgardzić pf

 

adjectives

• pogardliwy
• wzgardliwy

 

nouns

• pogarda
• wzgarda

 

Related terms

verb

• hardzieć impf

 

adjective

• hardy

 

noun

• hardość

 

Further reading

• gardzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gardzić in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “gardzić”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN