kurczę

See also: kurcze

Polish

kurczęta

Pronunciation

• IPA^(key): (normal speech) /ˈkur.t͡ʂɛ/, (careful speech) /ˈkur.t͡ʂɛw̃/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -urt͡ʂɛw̃
• Syllabification: kur‧czę
• Homophone: kurcze

Etymology 1

Inherited from Old Polish kurczę, from Proto-Slavic *kurъčę. By surface analysis, kurka +‎ -ę.

Noun

kurczę n (diminutive kurczątko)

1. chick (young chicken)

Declension

Declension of kurczę

	singular	plural
nominative	kurczę	kurczęta
genitive	kurczęcia	kurcząt
dative	kurczęciu	kurczętom
accusative	kurczę	kurczęta
instrumental	kurczęciem	kurczętami
locative	kurczęciu	kurczętach
vocative	kurczę	kurczęta

Interjection

kurczę!

1. (colloquial, minced oath) darn!

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

kurczę

1. first-person singular present of kurczyć

Further reading

• kurczę in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kurczę in Polish dictionaries at PWN