partacz

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish partać + -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpar.tat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -artat͡ʂ
• Syllabification: par‧tacz

Noun

partacz m pers (female equivalent partaczka)

1. (derogatory) botcher, bungler

   Synonyms: brakorób, fuszer

   Hypernym: patałach

2. (archaic) in the Middle Ages, an artisan who was not a member of any guild

   Hypernym: rzemieślnik

3. (archaic) repairer

Declension

Declension of partacz

	singular	plural
nominative	partacz	partacze
genitive	partacza	partaczy/partaczów
dative	partaczowi	partaczom
accusative	partacza	partaczy/partaczów
instrumental	partaczem	partaczami
locative	partaczu	partaczach
vocative	partaczu	partacze

Related terms

adjective

• partacki

 

adverb

• partacko

 

nouns

• partactwo
• partanina

 

verb

• partaczyć

 

Descendants

• Yiddish: פּאַרטאַטש (partatsh)

Further reading

• partacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• partacz in Polish dictionaries at PWN