verheiligen
Dutch
editEtymology
editVerb
editverheiligen
Conjugation
editConjugation of verheiligen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | verheiligen | |||
past singular | verheiligde | |||
past participle | verheiligd | |||
infinitive | verheiligen | |||
gerund | verheiligen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verheilig | verheiligde | ||
2nd person sing. (jij) | verheiligt, verheilig2 | verheiligde | ||
2nd person sing. (u) | verheiligt | verheiligde | ||
2nd person sing. (gij) | verheiligt | verheiligde | ||
3rd person singular | verheiligt | verheiligde | ||
plural | verheiligen | verheiligden | ||
subjunctive sing.1 | verheilige | verheiligde | ||
subjunctive plur.1 | verheiligen | verheiligden | ||
imperative sing. | verheilig | |||
imperative plur.1 | verheiligt | |||
participles | verheiligend | verheiligd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |