wdowa

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wdowa, from Proto-Slavic *vьdova, from Proto-Indo-European *h₁widʰéwh₂.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvdɔ.va/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔva
• Syllabification: wdo‧wa

Noun

wdowa f (male equivalent wdowiec)

1. widow (woman whose spouse has died)
2. any spider of the genus Latrodectus; widow spider
3. (typography) widow

   Synonym: bękart

Declension

Declension of wdowa

	singular	plural
nominative	wdowa	wdowy
genitive	wdowy	wdów
dative	wdowie	wdowom
accusative	wdowę	wdowy
instrumental	wdową	wdowami
locative	wdowie	wdowach
vocative	wdowo	wdowy

Related terms

adjective

• wdowi

 

nouns

• wdowieństwo
• wdowula
• wdówka

 

verb

• owdowieć

 

Further reading

• wdowa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wdowa in Polish dictionaries at PWN