witwassen

Dutch

Alternative forms

• witwasschen (obsolete)

Etymology

Compound of wit +‎ wassen. The sense “to launder (money)” was influenced by English launder.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋɪtˌʋɑ.sə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: wit‧was‧sen

Verb

witwassen

1. (transitive) to wash up, clean especially with a whitening agent
2. (transitive) to launder (money); to guise (something illegal) as legal
   • 2012 December 20, Joris Luyendijk, “Doem en Gloem”, in NRC:

     de Britse bank HSBC krijgt een boete van 2 miljard dollar voor onder meer het witwassen van drugsgeld

     the British bank HSBC received a 2 billion dollar fine for, among other things, laundering drug money.

Conjugation

Conjugation of witwassen (weak with strong past participle, separable)
infinitive	witwassen
past singular	waste wit
past participle	witgewassen
infinitive	witwassen
gerund	witwassen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	was wit	waste wit	witwas	witwaste
2nd person sing. (jij)	wast wit, was wit2	waste wit	witwast	witwaste
2nd person sing. (u)	wast wit	waste wit	witwast	witwaste
2nd person sing. (gij)	wast wit	waste wit	witwast	witwaste
3rd person singular	wast wit	waste wit	witwast	witwaste
plural	wassen wit	wasten wit	witwassen	witwasten
subjunctive sing.1	wasse wit	waste wit	witwasse	witwaste
subjunctive plur.1	wassen wit	wasten wit	witwassen	witwasten
imperative sing.	was wit
imperative plur.1	wast wit
participles	witwassend	witgewassen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• witwasaffaire
• witwasschandaal
• witwasser
• witwasserij

Anagrams

• wassen wit