wydalanie

Polish

Etymology

From wydalać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.daˈla.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧da‧la‧nie

Noun

wydalanie n

1. verbal noun of wydalać
2. excretion (process of removing or ejecting material that has no further utility, especially from the body; the act of excreting)

   Synonym: ekskrecja

Declension

Declension of wydalanie

	singular
nominative	wydalanie
genitive	wydalania
dative	wydalaniu
accusative	wydalanie
instrumental	wydalaniem
locative	wydalaniu
vocative	wydalanie

Related terms

adjectives

• wydalniczy

 

nouns

• wydalina

 

Further reading

• wydalanie in Polish dictionaries at PWN