éag

Irish

Etymology

From Old Irish éc, from Proto-Celtic *ankus, from Proto-Indo-European *neḱ-. Cognate with Middle Welsh angheu with Breton ankou and with Latin nex, Ancient Greek νέκυς (nékus). Compare Scottish Gaelic eug.

Pronunciation

• (Connacht, Ulster) IPA^(key): /eːɡ/

Verb

éag (present analytic éagann, future analytic éagfaidh, verbal noun éag, past participle éagtha)

1. die
2. decay

Conjugation

conjugation of éag (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	éagaim	éagann tú; éagair†	éagann sé, sí	éagaimid	éagann sibh	éagann siad; éagaid†	a éagann; a éagas / a n-éagann*	éagtar
	past	d'éag mé; d'éagas / éag mé‡; éagas‡	d'éag tú; d'éagais / éag tú; éagais‡	d'éag sé, sí / éag sé, sí‡	d'éagamar; d'éag muid / éagamar; éag muid‡	d'éag sibh; d'éagabhair / éag sibh; éagabhair‡	d'éag siad; d'éagadar / éag siad; éagadar‡	a d'éag / ar éag*	éagadh; héagadh†
	past habitual	d'éagainn / éagainn‡; n-éagainn‡‡	d'éagtá / éagtá‡; n-éagtᇇ	d'éagadh sé, sí / éagadh sé, sí‡; n-éagadh sé, s퇇	d'éagaimis; d'éagadh muid / éagaimis; éagadh muid‡; n-éagaimis‡‡; n-éagadh muid‡‡	d'éagadh sibh / éagadh sibh‡; n-éagadh sibh‡‡	d'éagaidís; d'éagadh siad / éagaidís; éagadh siad‡; n-éagaidís‡‡; n-éagadh siad‡‡	a d'éagadh / a n-éagadh*	d'éagtaí / éagtaí‡; n-éagta퇇
future		éagfaidh mé; éagfad	éagfaidh tú; éagfair†	éagfaidh sé, sí	éagfaimid; éagfaidh muid	éagfaidh sibh	éagfaidh siad; éagfaid†	a éagfaidh; a éagfas / a n-éagfaidh*	éagfar
conditional		d'éagfainn / éagfainn‡; n-éagfainn‡‡	d'éagfá / éagfá‡; n-éagfᇇ	d'éagfadh sé, sí / éagfadh sé, sí‡; n-éagfadh sé, s퇇	d'éagfaimis; d'éagfadh muid / éagfaimis‡; éagfadh muid‡; n-éagfaimis‡‡; n-éagfadh muid‡‡	d'éagfadh sibh / éagfadh sibh‡; n-éagfadh sibh‡‡	d'éagfaidís; d'éagfadh siad / éagfaidís‡; éagfadh siad‡; n-éagfaidís‡‡; n-éagfadh siad‡‡	a d'éagfadh / a n-éagfadh*	d'éagfaí / éagfaí‡; n-éagfa퇇
subjunctive	present	go n-éaga mé; go n-éagad†	go n-éaga tú; go n-éagair†	go n-éaga sé, sí	go n-éagaimid; go n-éaga muid	go n-éaga sibh	go n-éaga siad; go n-éagaid†	—	go n-éagtar
	past	dá n-éagainn	dá n-éagtá	dá n-éagadh sé, sí	dá n-éagaimis; dá n-éagadh muid	dá n-éagadh sibh	dá n-éagaidís; dá n-éagadh siad	—	dá n-éagtaí
imperative		éagaim	éag	éagadh sé, sí	éagaimis	éagaigí; éagaidh†	éagaidís	—	éagtar
verbal noun		éag
past participle		éagtha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Synonyms

• (die): básaigh, caill (in the autonomous), faigh bás, síothlaigh

Noun

éag m (genitive singular éaga, nominative plural éaga)

1. verbal noun of éag
2. death

Declension

Declension of éag (third declension)

bare forms case singular plural nominative éag éaga vocative a éag a éaga genitive éaga éag dative éag éaga forms with the definite article case singular plural nominative an t-éag na héaga genitive an éaga na n-éag dative leis an éag don éag leis na héaga

Synonyms

• bás

Derived terms

• go héag

Mutation

Mutated forms of éag

radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
éag	n-éag	héag	t-éag

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “éag”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN