łapownik

Polish

Etymology

From łapa +‎ -ownik.

Pronunciation

• IPA^(key): /waˈpɔv.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: ła‧pow‧nik

Noun

łapownik m pers

1. bribetaker (person who takes bribes)

   Synonym: łapówkarz

Declension

Declension of łapownik

	singular	plural
nominative	łapownik	łapownicy/łapowniki (deprecative)
genitive	łapownika	łapowników
dative	łapownikowi	łapownikom
accusative	łapownika	łapowników
instrumental	łapownikiem	łapownikami
locative	łapowniku	łapownikach
vocative	łapowniku	łapownicy

Derived terms

nouns

• łapownictwo

 

Related terms

nouns

• łapówka

 

Further reading

• łapownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• łapownik in Polish dictionaries at PWN