ηγέτης

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἡγέτης (hēgétēs), from ἡγοῦμαι (hēgoûmai).

Noun

ηγέτης • (igétis) m (plural ηγέτες, feminine ηγέτιδα)

1. leader (commander, boss)
2. leader (expert, guide)

Declension

	singular	plural
nominative	ηγέτης (igétis)	ηγέτες (igétes)
genitive	ηγέτη (igéti)	ηγετών (igetón)
accusative	ηγέτη (igéti)	ηγέτες (igétes)
vocative	ηγέτη (igéti)	ηγέτες (igétes)

Synonyms

• αρχηγός m or f (archigós, “leader, boss”)
• οδηγός m or f (odigós, “leader, guide”)

Related terms

• ηγεσία f (igesía, “leadership”)
• ηγέτιδα f (igétida, “leader”)
• ηγετικός (igetikós, “leading, leader”, adjective)
• ηγήτορας m (igítoras, “leader”)
• ηγούμαι (igoúmai, “to lead”)
• ηγουμενείο n (igoumeneío, “abbot's quarters”)
• ηγουμένη f (igouméni, “mother superior, abbess”)
• ηγουμενία f (igoumenía, “priorship”)
• ηγουμένισσα f (igouménissa, “mother superior, abbess”)
• ηγούμενος m (igoúmenos, “abbot”)
• ηγουμενοσυμβούλιο n (igoumenosymvoúlio, “monastery board”)