Jump to content

कंस

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Proto-Indo-Iranian *kansás (metal). Cognate with Avestan 𐬀𐬥𐬙𐬀𐬭𐬈.𐬐𐬀𐬢𐬵𐬀 (antare.kaŋha, *with metal inside, name of a mountain), 𐬐𐬄𐬵- (kąh-, to sound).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

कंस (kaṃsá) stemm or n

  1. metal vessel, goblet or drinking cup
    • c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda 10.10.5:
      शतं कंसाः शतं दोग्धारः शतं गोप्तारो अधि पृष्ठे अस्याः ।
      śataṃ kaṃsāḥ śataṃ dogdhāraḥ śataṃ goptāro adhi pṛṣṭhe asyāḥ.
      Upon her back there are a hundred protectors, a hundred metal bowls, a hundred milkers.
Declension
[edit]
Masculine a-stem declension of कंस (kaṃsá)
Singular Dual Plural
Nominative कंसः
kaṃsáḥ
कंसौ / कंसा¹
kaṃsaú / kaṃsā́¹
कंसाः / कंसासः¹
kaṃsā́ḥ / kaṃsā́saḥ¹
Vocative कंस
káṃsa
कंसौ / कंसा¹
káṃsau / káṃsā¹
कंसाः / कंसासः¹
káṃsāḥ / káṃsāsaḥ¹
Accusative कंसम्
kaṃsám
कंसौ / कंसा¹
kaṃsaú / kaṃsā́¹
कंसान्
kaṃsā́n
Instrumental कंसेन
kaṃséna
कंसाभ्याम्
kaṃsā́bhyām
कंसैः / कंसेभिः¹
kaṃsaíḥ / kaṃsébhiḥ¹
Dative कंसाय
kaṃsā́ya
कंसाभ्याम्
kaṃsā́bhyām
कंसेभ्यः
kaṃsébhyaḥ
Ablative कंसात्
kaṃsā́t
कंसाभ्याम्
kaṃsā́bhyām
कंसेभ्यः
kaṃsébhyaḥ
Genitive कंसस्य
kaṃsásya
कंसयोः
kaṃsáyoḥ
कंसानाम्
kaṃsā́nām
Locative कंसे
kaṃsé
कंसयोः
kaṃsáyoḥ
कंसेषु
kaṃséṣu
Notes
  • ¹Vedic
Neuter a-stem declension of कंस (kaṃsá)
Singular Dual Plural
Nominative कंसम्
kaṃsám
कंसे
kaṃsé
कंसानि / कंसा¹
kaṃsā́ni / kaṃsā́¹
Vocative कंस
káṃsa
कंसे
káṃse
कंसानि / कंसा¹
káṃsāni / káṃsā¹
Accusative कंसम्
kaṃsám
कंसे
kaṃsé
कंसानि / कंसा¹
kaṃsā́ni / kaṃsā́¹
Instrumental कंसेन
kaṃséna
कंसाभ्याम्
kaṃsā́bhyām
कंसैः / कंसेभिः¹
kaṃsaíḥ / kaṃsébhiḥ¹
Dative कंसाय
kaṃsā́ya
कंसाभ्याम्
kaṃsā́bhyām
कंसेभ्यः
kaṃsébhyaḥ
Ablative कंसात्
kaṃsā́t
कंसाभ्याम्
kaṃsā́bhyām
कंसेभ्यः
kaṃsébhyaḥ
Genitive कंसस्य
kaṃsásya
कंसयोः
kaṃsáyoḥ
कंसानाम्
kaṃsā́nām
Locative कंसे
kaṃsé
कंसयोः
kaṃsáyoḥ
कंसेषु
kaṃséṣu
Notes
  • ¹Vedic
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]

Etymology 2

[edit]
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)


Proper noun

[edit]

कंस (kaṃsa) stemm

  1. (Hinduism) Name of a king of Mathura, the cousin of Devaki, who was later slain by Krishna
Declension
[edit]
Masculine a-stem declension of कंस (kaṃsa)
Singular Dual Plural
Nominative कंसः
kaṃsaḥ
कंसौ / कंसा¹
kaṃsau / kaṃsā¹
कंसाः / कंसासः¹
kaṃsāḥ / kaṃsāsaḥ¹
Vocative कंस
kaṃsa
कंसौ / कंसा¹
kaṃsau / kaṃsā¹
कंसाः / कंसासः¹
kaṃsāḥ / kaṃsāsaḥ¹
Accusative कंसम्
kaṃsam
कंसौ / कंसा¹
kaṃsau / kaṃsā¹
कंसान्
kaṃsān
Instrumental कंसेन
kaṃsena
कंसाभ्याम्
kaṃsābhyām
कंसैः / कंसेभिः¹
kaṃsaiḥ / kaṃsebhiḥ¹
Dative कंसाय
kaṃsāya
कंसाभ्याम्
kaṃsābhyām
कंसेभ्यः
kaṃsebhyaḥ
Ablative कंसात्
kaṃsāt
कंसाभ्याम्
kaṃsābhyām
कंसेभ्यः
kaṃsebhyaḥ
Genitive कंसस्य
kaṃsasya
कंसयोः
kaṃsayoḥ
कंसानाम्
kaṃsānām
Locative कंसे
kaṃse
कंसयोः
kaṃsayoḥ
कंसेषु
kaṃseṣu
Notes
  • ¹Vedic
Descendants
[edit]

References

[edit]