Jump to content

barbar

From Wiktionary, the free dictionary
See also: Barbar, barbár, and bàrbar

Catalan

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

barbar (first-person singular present barbo, first-person singular preterite barbí, past participle barbat)

  1. to beard (to grow hair on the chin and jaw)

Conjugation

[edit]

Czech

[edit]

Noun

[edit]

barbar m anim

  1. barbarian
  2. philistine (uncultured person)

Declension

[edit]
[edit]

Danish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, strange).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /barbaːr/, [b̥ɑˈb̥ɑːˀ]

Noun

[edit]

barbar c (singular definite barbaren, plural indefinite barbarer)

  1. barbarian (an uncivilized person)

Inflection

[edit]
Declension of barbar
common
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative barbar barbaren barbarer barbarerne
genitive barbars barbarens barbarers barbarernes

Indonesian

[edit]

Etymology

[edit]

From Dutch barbaar, from Middle Dutch barbaer, from barbarien, from Old French barbare, from Latin barbarus, from Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros). Cognate of Arabic بَرْبَر (barbar).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈbarbar]
  • Hyphenation: bar‧bar

Adjective

[edit]

barbar

  1. barbaric, uncivilized, uncultured or uncouth.

Noun

[edit]

barbar (plural barbar-barbar)

  1. barbarian.
[edit]

Further reading

[edit]

Norwegian Bokmål

[edit]
Norwegian Wikipedia has an article on:
Wikipedia no

Etymology

[edit]

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, non-Greek, strange).

Noun

[edit]

barbar m (definite singular barbaren, indefinite plural barbarer, definite plural barbarene)

  1. a barbarian

Derived terms

[edit]

References

[edit]

Norwegian Nynorsk

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, non-Greek, strange).

Noun

[edit]

barbar m (definite singular barbaren, indefinite plural barbarar, definite plural barbarane)

  1. a barbarian

Derived terms

[edit]

References

[edit]

Romanian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French barbare. Doublet of varvar.

Noun

[edit]

barbar m (plural barbari)

  1. barbarian

Declension

[edit]
Declension of barbar
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative barbar barbarul barbari barbarii
genitive-dative barbar barbarului barbari barbarilor
vocative barbarule barbarilor

Serbo-Croatian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, strange).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bǎrbar/
  • Hyphenation: bar‧bar

Noun

[edit]

bàrbar m (Cyrillic spelling ба̀рбар)

  1. barbarian

Declension

[edit]

References

[edit]
  • barbar”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025

Spanish

[edit]

Etymology

[edit]

From barba +‎ -ar.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /baɾˈbaɾ/ [baɾˈβ̞aɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: bar‧bar

Verb

[edit]

barbar (first-person singular present barbo, first-person singular preterite barbé, past participle barbado)

  1. (intransitive) to beard (to grow hair on the chin and jaw)

Conjugation

[edit]

Further reading

[edit]

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros).

Noun

[edit]

barbar c

  1. barbarian (an uncivilized person)

Declension

[edit]
[edit]

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French barbare, from Medieval Latin barbarinus (Berber, pagan, Saracen, barbarian), from Latin barbaria (foreign country), from barbarus (foreigner, savage), from Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, non-Greek, strange), possibly onomatopoeic.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /baɾbaɾ/, [baɾbaɾ̥]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

barbar

  1. barbarian (uncivilized)

Declension

[edit]
Predicative forms of barbar
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) barbarım barbar mıyım?
sen (you are) barbarsın barbar mısın?
o (he/she/it is) barbar / barbardır barbar mı?
biz (we are) barbarız barbar mıyız?
siz (you are) barbarsınız barbar mısınız?
onlar (they are) barbar(lar) barbar(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) barbardım barbar mıydım?
sen (you were) barbardın barbar mıydın?
o (he/she/it was) barbardı barbar mıydı?
biz (we were) barbardık barbar mıydık?
siz (you were) barbardınız barbar mıydınız?
onlar (they were) barbardılar barbar mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) barbarmışım barbar mıymışım?
sen (you were) barbarmışsın barbar mıymışsın?
o (he/she/it was) barbarmış barbar mıymış?
biz (we were) barbarmışız barbar mıymışız?
siz (you were) barbarmışsınız barbar mıymışsınız?
onlar (they were) barbarmışlar barbar mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) barbarsam barbar mıysam?
sen (if you) barbarsan barbar mıysan?
o (if he/she/it) barbarsa barbar mıysa?
biz (if we) barbarsak barbar mıysak?
siz (if you) barbarsanız barbar mıysanız?
onlar (if they) barbarsalar barbar mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.