biernik

Polish

Etymology

From bierny +‎ -ik. First attested in 1813.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbjɛr.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛrɲik
• Syllabification: bier‧nik

Noun

biernik m inan

1. (grammar) accusative

   Synonyms: accusativus, akuzatiwus, akuzatyw

   Hypernym: przypadek

   biernik liczby pojedynczej ― accusative singular

   biernik liczby mnogiej ― accusative plural

   forma biernika ― accusative form

   dopełnienie w bierniku ― object in the accusative

   rzeczownik w bierniku ― noun in the accusative

   wyrażony biernikiem ― expressed in the accusative

Declension

Declension of biernik

	singular	plural
nominative	biernik	bierniki
genitive	biernika	bierników
dative	biernikowi	biernikom
accusative	biernik	bierniki
instrumental	biernikiem	biernikami
locative	bierniku	biernikach
vocative	bierniku	bierniki

Derived terms

adjective

• biernikowy

 

Related terms

adjectives

• bierny

 

adverb

• biernie

 

nouns

• bierność
• biernota

 

verb

• brać

 

Further reading

• biernik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biernik in Polish dictionaries at PWN