blanszownik
Polish
[edit]Etymology
[edit]From blanszować + -nik. First attested in 1962.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]blanszownik m inan
- blancher (machine for blanching or whitening)
Declension
[edit]Declension of blanszownik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | blanszownik | blanszowniki |
| genitive | blanszownika | blanszowników |
| dative | blanszownikowi | blanszownikom |
| accusative | blanszownik | blanszowniki |
| instrumental | blanszownikiem | blanszownikami |
| locative | blanszowniku | blanszownikach |
| vocative | blanszowniku | blanszowniki |
Related terms
[edit]noun
verbs
- blanszować impf
- blanszować pf
References
[edit]- ^ blanszownik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
[edit]- blanszownik in Polish dictionaries at PWN