cicus
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian
[edit]Etymology
[edit]cica (“cat”) + -us (diminutive suffix)
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]cicus
Declension
[edit]Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | cicus | cicusok |
accusative | cicust | cicusokat |
dative | cicusnak | cicusoknak |
instrumental | cicussal | cicusokkal |
causal-final | cicusért | cicusokért |
translative | cicussá | cicusokká |
terminative | cicusig | cicusokig |
essive-formal | cicusként | cicusokként |
essive-modal | — | — |
inessive | cicusban | cicusokban |
superessive | cicuson | cicusokon |
adessive | cicusnál | cicusoknál |
illative | cicusba | cicusokba |
sublative | cicusra | cicusokra |
allative | cicushoz | cicusokhoz |
elative | cicusból | cicusokból |
delative | cicusról | cicusokról |
ablative | cicustól | cicusoktól |
non-attributive possessive - singular |
cicusé | cicusoké |
non-attributive possessive - plural |
cicuséi | cicusokéi |
Possessive forms of cicus | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | cicusom | cicusaim |
2nd person sing. | cicusod | cicusaid |
3rd person sing. | cicusa | cicusai |
1st person plural | cicusunk | cicusaink |
2nd person plural | cicusotok | cicusaitok |
3rd person plural | cicusuk | cicusaik |
Further reading
[edit]- cicus in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
- cicus in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).