Jump to content

eskiden

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Ottoman Turkish اسكیدن (eskiden),[1][2] from اسكی (eski),[3] equivalent to eski (“old, former, ancient”) +‎ -den (ablative suffix).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /es.ciˈden/
  • Hyphenation: es‧ki‧den

Adverb

[edit]

eskiden

  1. in the past, once
    Synonyms: bir zaman, bir zamanlar, vaktiyle, zamanında, vaktizamanında, önceden, evvelce, evvelden, (archaic) mukaddema
    annemin kardeşi eskiden bankacıydı.
    my mum's brother used to be a banker.
[edit]

References

[edit]
  1. ^ Kélékian, Diran (1911) “آج قارننه”, in Dictionnaire turc-français‎[1], Constantinople: Mihran, page 92
  2. ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “اسكیدن”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 112
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “eski”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=eskiden&oldid=78166771"