imoibreoir

Irish

Etymology

From imoibrigh (“react”, verb) +‎ -óir (agent suffix).

Noun

imoibreoir m (genitive singular imoibreora, nominative plural imoibreoirí)

1. (chemistry, nuclear physics) reactor

Declension

Declension of imoibreoir (third declension)

bare forms case singular plural nominative imoibreoir imoibreoirí vocative a imoibreoir a imoibreoirí genitive imoibreora imoibreoirí dative imoibreoir imoibreoirí forms with the definite article case singular plural nominative an t-imoibreoir na himoibreoirí genitive an imoibreora na n-imoibreoirí dative leis an imoibreoir don imoibreoir leis na himoibreoirí

Related terms

• bith-imoibreoir
• imoibríoch
• imoibríocht
• imoibriú
• imoibriúchán

 

Mutation

Mutated forms of imoibreoir

radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
imoibreoir	n-imoibreoir	himoibreoir	t-imoibreoir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “imoibreoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “imoibreoir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “imoibreoir”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024