kaart

See also: Kaart

Afrikaans

Etymology

From Dutch kaart, from Middle Dutch cāerte, from Old French carte, from Latin charta.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɑːrt/

• Audio:

  (file)

Noun

kaart (plural kaarte)

1. map
2. card

Derived terms

• poskaart

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /kaːrt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: kaart
• Rhymes: -aːrt
• Homophone: Kaard

Etymology 1

From Middle Dutch cāerte, from Old French carte, from Latin charta.

Noun

kaart f (plural kaarten, diminutive kaartje n)

1. card (rectangular hard flat object)
   1. postcard
   2. playing card

      Synonym: speelkaart

2. map (of an area)
3. menu (of a restaurant)

   Synonyms: menu, spijskaart

Derived terms

• aankaarten
• ansichtkaart
• bankkaart
• betaalkaart
• bingokaart
• briefkaart
• cadeaukaart
• dagkaart
• gele kaart
• kaarten
• kaartenbak
• kaartlezer
• kerstkaart
• kredietkaart
• landkaart
• menukaart
• naamkaart
• open kaart spelen
• postkaart
• rode kaart
• routekaart
• rouwkaart
• schatkaart
• speelkaart
• spijskaart
• stafkaart
• tekenkaart
• toeristenkaart
• troefkaart
• verjaardagskaart
• wegenkaart
• wenskaart
• zeekaart

 

Descendants

• Afrikaans: kaart
• Negerhollands: kaert
• →? Lokono: kartang
• → Caribbean Hindustani: kártá
• → Indonesian: kartu
• → Papiamentu: karchi (from the diminutive)
• → Sranan Tongo: karta
  • → Aukan: kaita
  • → Caribbean Javanese: kartah, kar, kertu
  • → Saramaccan: káíta

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

kaart

1. inflection of kaarten:
   1. first/second/third-person singular present indicative
   2. imperative

Anagrams

• raakt

Estonian

Etymology

From Middle Low German karde, karte.

Noun

kaart (genitive kaardi, partitive kaarti)

1. map
2. card

Declension

Declension of kaart (ÕS type 22e/riik, t-d gradation)
		singular	plural
nominative		kaart	kaardid
accusative	nom.
	gen.	kaardi
genitive			kaartide
partitive		kaarti	kaarte kaartisid
illative		kaarti kaardisse	kaartidesse kaardesse
inessive		kaardis	kaartides kaardes
elative		kaardist	kaartidest kaardest
allative		kaardile	kaartidele kaardele
adessive		kaardil	kaartidel kaardel
ablative		kaardilt	kaartidelt kaardelt
translative		kaardiks	kaartideks kaardeks
terminative		kaardini	kaartideni
essive		kaardina	kaartidena
abessive		kaardita	kaartideta
comitative		kaardiga	kaartidega

Derived terms

• helikaart
• krediitkaart

Further reading

• “kaart”, in [EKSS] Eesti keele seletav sõnaraamat (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2009
• “kaart”, in [ÕS] Eesti õigekeelsussõnaraamat ÕS 2018 (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2018, →ISBN
• kaart in Sõnaveeb (Eesti Keele Instituut)

West Frisian

Etymology

Ultimately from Old French carte, from Latin charta.

Noun

kaart c (plural kaarten, diminutive kaartsje)

1. card
2. map

Derived terms

• menukaart

Further reading

• “kaart”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011