opzwellen

Dutch

Etymology

From op +‎ zwellen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

opzwellen

1. to swell

Conjugation

Conjugation of opzwellen (strong class 3b, separable)
infinitive	opzwellen
past singular	zwol op
past participle	opgezwollen
infinitive	opzwellen
gerund	opzwellen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zwel op	zwol op	opzwel	opzwol
2nd person sing. (jij)	zwelt op, zwel op2	zwol op	opzwelt	opzwol
2nd person sing. (u)	zwelt op	zwol op	opzwelt	opzwol
2nd person sing. (gij)	zwelt op	zwolt op	opzwelt	opzwolt
3rd person singular	zwelt op	zwol op	opzwelt	opzwol
plural	zwellen op	zwollen op	opzwellen	opzwollen
subjunctive sing.1	zwelle op	zwolle op	opzwelle	opzwolle
subjunctive plur.1	zwellen op	zwollen op	opzwellen	opzwollen
imperative sing.	zwel op
imperative plur.1	zwelt op
participles	opzwellend	opgezwollen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

See also

• aanzwellen

Anagrams

• zwellen op