sig

See also: Appendix:Variations of "sig"

English

Pronunciation

• enPR: sĭg, IPA^(key): /sɪɡ/

• Audio (Southern England):

  (file)

• Rhymes: -ɪɡ
• Homophone: cig

Etymology 1

Clipping of signature.

Noun

sig (plural sigs)

2. (Internet, informal) A signature, especially one on emails or newsgroup postings.
   • 1995, Vince Emery, How to grow your business on the Internet:

     Your sig should ideally be four or five lines long, six or seven at the maximum. Since it will be repeated on hundreds of messages, a long signature wastes bandwidth and is therefore rude.

   • 2004, Brad Hill, Building Your Business with Google For Dummies, page 48:

     Posting good content is the best way to get people clicking your sig link.

Derived terms

• cut sig
• sigblock
• sigfile
• siggy
• sigless

 

Etymology 2

Clipping of signify (“to boast, brag, insult”).

Verb

sig (third-person singular simple present sigs, present participle sigging, simple past and past participle sigged)

2. (intransitive, African-American Vernacular, slang) To good-naturedly make fun of someone; to signify.

   Synonyms: banter, (AAVE) jone

   • 1969 September, Carolyn M[arie] Rodgers, “Black Poetry—Where It's At”, in Negro Digest, volume XVIII, number 11, Chicago, I.L.: Johnson Publishing Company, Inc., →OCLC, page 16:

     And it is a matter of pride. No Black person wants to be "sigged" about or capped all over.

   • 2005, Kermit Ernest Campbell, Gettin' Our Groove On: Rhetoric, Language, and Literacy for the Hip Hop Generation, Detroit, M.I.: Wayne State University Press, →ISBN, page 29:

     Clearly, signifying ain't lost a beat on the bumpy ride from Africa to America. In fact, it seem like brothas been sigging since they stepped off the boat.

   • 2010, Ronald L. Jackson II, editor, Encyclopedia of Identity, Thousand Oaks, C.A.: SAGE Publications, Inc., →ISBN, page 730, column 1:

     Those siggin' are also master wordsmiths. They have a variety of concepts to choose from in their rhetorical tool bags.

See also

• burn
• diss
• rib
• roast

 

Etymology 3

Clipping of sigma.

Noun

sig (plural sigs)

2. (university slang) Sigma (in the names of Greek-letter organizations).

   Sig Chi; Kappa Sig; Sig Nu

   • 2014 April 17, Allie Jones, “After Years of Bad Press, the Great Fraternity Crackdown Is Here”, in The Atlantic‎^[1], Washington, D.C.: The Atlantic Monthly Group, →ISSN, →OCLC, archived from the original on 2023-03-25:

     Outright banning fraternities, however, is a tough move for a university president to make. Greek alums tend to be big donors. [Phil] Hanlon has shied away from making his reform all Greek life, no doubt to avoid the ire of deep-pocketed former Sig Chis.

   • 2014 May 29, Prachi Gupta, “Your fraternity email chain will come back to haunt you”, in Salon.com‎^[2], archived from the original on 2023-12-13:

     Here are 6 of the most cartoonishly sexist, aggressive, and straight-up nuts fraternity and sorority email chains ever released to the public. Let them be a warning to young Kappa Sigs everywhere.

   • 2022 October 6, Eliza Josephson, “POV: You're dancing at a Yale Frat, or not”, in Yale Daily News‎^[3], archived from the original on 2022-10-13:

     My time at Sig Nu was quite brief, unfortunately, so I'll do my best with the data I gathered.

Derived terms

• SigEp

 

Etymology 4

From Middle English sige. Cognate with Middle Dutch seic, seike, Middle Low German seyche. Related also to sink (“to fall”). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Alternative forms

• zigg

Noun

sig (uncountable)

2. (UK, dialectal, dated) Urine.

Further reading

• “sig, n.¹”, in OED Online ⁠, Oxford: Oxford University Press, launched 2000.
• “sig, n.²”, in OED Online ⁠, Oxford: Oxford University Press, launched 2000.

Anagrams

• GIS, GIs, GSI, IGS, IGs, Igs, gi's, gis, igs

Danish

Etymology 1

From Old Norse sik, from Proto-Germanic *sik.

Pronunciation

• IPA^(key): /saj/, [sɑj]
• Rhymes: -aj
• Rhymes: -iːˀ

Pronoun

sig

1. (reflexive pronoun) third-person pronoun

   Hunden slikkede sig ren.

   The dog licked itself clean.

Usage notes

For all other persons (both singular and plural) the personal accusative pronoun is used.

See also

Danish personal pronouns

Number	Person	Type	Nominative	Oblique	Possessive
					common	neuter	plural
Singular	First	–	jeg	mig	min	mit	mine
	Second	modern / informal	du	dig	din	dit	dine
		formal	De	Dem	Deres
	Third	masculine (person)	han	ham	hans
		feminine (person)	hun	hende	hendes
		common(noun)	den		dens
		neuter(noun)	det		dets
		reflexive	–	sig	sin	sit	sine
Plural	First	modern	vi	os	vores
		archaic / formal			vor	vort	vore
	Second	–	I	jer	jeres
	Third	–	de	dem	deres
		reflexive	–	sig

Etymology 2

See sige.

Pronunciation

• IPA^(key): /siː/, [siːˀ]

Verb

sig

1. imperative of sige

Faroese

Verb

sig

1. imperative singular of siga

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /sɪːɣ/
• Rhymes: -ɪːɣ

Etymology 1

Noun

sig n (genitive singular sigs, nominative plural sig)

1. subsidence, (a sinking of something to a lower level)
2. prolapse, a moving out of place, especially a protrusion of an internal organ

   Synonym: framfall

Declension

Declension of sig (neuter)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	sig	sigið	sig	sigin
accusative	sig	sigið	sig	sigin
dative	sigi	siginu	sigum	sigunum
genitive	sigs	sigsins	siga	siganna

Derived terms

• jarðsig
• sig í bjarg (“rappeling down a cliff face”)}

See also

• síga

Etymology 2

Inherited from Old Norse sik, from Proto-Germanic *sik.

Alternative forms

• sik (obsolete)

Pronoun

sig (genitive singular sín, no plural)

1. (reflexive pronoun) oneself (and also depending on context himself, herself, itself and themselves)

   Hann drap sig.

   He killed himself.

   Hún drap sig.

   She killed herself.

Declension

Declension of sig

nominative	—
accusative	sig
dative	sér
genitive	sín

Derived terms

terms derived from the accusative form, or sig

• aðlaga sig
• ata sig út
• athafna sig
• átta sig
• átta sig á
• baða sig
• baktryggja sig
• beita sig hörðu
• belgja sig
• belgja í sig
• bera fyrir sig
• bera sig
• bera sig eftir
• bera sig eftir björginni
• bera sig til við
• bera sig upp
• beygja sig
• binda sig við
• byrgja sig upp af
• bíta í sig
• bjóða sig fram
• bjóða sig fram til
• bjóða sig fram til þings
• blóðga sig
• borga sig
• bregða fyrir sig
• brenna sig
• brjóta undir sig
• brúka sig
• búa sig
• búa sig til ferðar
• búa sig undir
• búa sig upp á
• búsetja sig
• bæla sig niður
• bæta á sig
• bæta við sig tímum
• derra sig
• draga í sig
• draga sig eftir
• draga sig í hlé
• draga sig inn í skelina
• draga sig saman
• drekka í sig
• drífa sig
• drífa sig af stað
• drjúgur með sig
• drulla sig út
• dubba sig upp
• dúða sig
• eðla sig
• einhæfa sig
• einskorða sig við
• éta í sig
• éta ofan í sig
• fara með sig
• fá framan í sig
• fá í sig og á
• fá sig til
• fela sig
• fella sig við
• feta sig áfram
• fetta sig
• fetta sig og bretta
• fikra sig áfram
• finna sig
• flotta sig
• leggja sig í framkróka
• fullnuma sig
• fá sig fullsaddan af
• furða sig á
• færa sig
• færa sig upp á skaftið
• færa sig um set
• gefa sig
• gefa sig að
• gefa sig fram
• gefa sig út fyrir
• geifla sig
• gera á sig
• gera sig að undri
• gera sig heimakominn
• gera sig líklegan til
• gera sig til
• gera upp við sig
• gera vart við sig
• gifta sig
• glenna sig
• gleypa í sig matinn
• glöggva sig á
• vera góður með sig
• grenna sig
• gretta sig
• grúfa sig niður
• gyrða sig
• hafa hægt um sig
• hafa í sig og á
• hafa ofan í sig
• hafa sig allan við
• hafa sig á burt
• hafa sig að
• hafa sig eftir
• hafa sig í frammi
• hafa sig í
• hafa sig í burt
• hafa sig úr
• hafa upp á sig
• hafa vaðið fyrir neðan sig
• hafa við sig
• hakka í sig
• halda sig frá
• háma í sig
• hátta sig
• hefja sig til flugs
• helga sig
• herða sig
• hirða sig
• hita sig upp
• hjúfra sig upp að
• hlaupa á sig
• hleypa í sig kjarki
• draga sig í hlé
• hnappa sig saman
• hneigja sig
• hnipra sig saman
• hreiðra sig
• hreiðra um sig
• hreinsa sig af
• hressa sig á
• hreyfa sig
• hrufla sig
• hugsa sig um
• hver um sig
• hvíla sig
• hvolfa í sig
• hvor um sig
• hypja sig
• hysja upp um sig buxurnar
• jafna sig
• játa sig sekan
• kalla yfir sig
• kenna sig við
• klára sig af
• klóra sig fram úr
• klæða sig
• klæða sig úr
• krafla sig fram úr
• krossa sig
• kunna sig vel
• kunna sig fyrir
• kynna sig
• kæra sig kollóttan
• kæra sig kollóttan um
• kæra sig um
• laga sig að aðstæðum
• lauga sig
• láta ekki vaða ofan í sig
• láta klippa sig
• láta sig
• láta véla sig til
• leggja sig
• leggja á sig
• leggja fyrir sig
• leggja sig í líma
• leggja sig niður við
• leggja undir sig land
• lesa sig upp eftir kaðli
• létta sig
• liðka sig
• lifa sig inn í
• líta stórt á sig
• losa sig við
• læsa sig inni
• læsa sig úti
• læsa sig um
• mála sig
• maka sig í
• manna sig upp í
• megra sig
• mennta sig
• merja sig
• merkilegur með sig
• minnka við sig
• miskuna sig yfir
• mismæla sig
• misreikna sig
• misstíga sig
• monta sig
• monta sig af
• naga sig í handarbökin út af
• taka á sig náðir
• ofkæla sig
• ofreyna sig
• olnboga sig áfram
• opna sig um
• para sig
• passa sig
• passa sig á
• pissa á sig
• pissa í sig
• pluma sig vel
• prísa sig sælan
• raða í sig
• raka sig
• ráða sig til
• ráðfæra sig við
• reka sig á
• renta sig
• reyna á sig
• riðja sig
• rifa sig
• rífa sig
• rífa í sig
• rígbinda sig við
• runka sig
• ræskja sig
• taka á sig rögg
• salla á sig
• samlaga sig
• samsama sig
• segja sig í
• segja sig úr
• segja sig sjálft
• semja sig að
• setja á sig
• setja á sig snúð
• setja á sig skeifu
• setja fyrir sig
• setja í sig kjark
• setja sig úr færi með
• setja sig á háan hest
• setja sig í stellingar
• sérhæfa sig í
• signa sig
• sjá sig um hönd
• sjúga í sig
• sjússa sig
• skaða sig
• skeina sig
• skera sig
• skera sig úr
• skima í kringum sig
• skíta á sig
• skjóta sig í
• skoða sig um
• skrá sig
• skrá sig inn
• skrumskæla sig
• skuldbinda sig
• skuldbinda sig til
• skvetta í sig
• skæla sig
• slasa sig
• slá um sig
• sleikja sig upp við
• slíta sig af
• slíta sig frá
• snurfusa sig
• snúa sig
• snúa upp á sig
• snúa sig út úr
• snússa sig
• snyrta sig
• sofa yfir sig
• sóla sig
• spara við sig
• spegla sig
• sperra sig
• sperra sig við
• spjara sig
• spóka sig
• sprengja sig á
• spreyta sig
• spæna í sig
• standa sig
• standa sig illa
• standa sig með glans
• standa sig vel
• stilla sig
• stilla sig um
• stinga sig
• stinga sig á
• stinga á sig
• stinga upp í sig
• stór um sig
• stór upp á sig
• stramma sig af
• sturta í sig
• stúta sig
• styðja sig við
• stæra sig af
• svara fyrir sig
• svelgja í sig
• svæla í sig
• svæla undir sig
• sækja í sig veðrið
• sætta sig við
• sölsa undir sig
• sýna sig
• taka á sig
• taka á sig krók
• taka á sig mynd
• taka mikið upp í sig
• taka í sig kjark
• taka sig til
• taka sig saman
• taka sig upp
• taka sig út
• taka sig út úr
• teygja sig
• teygja sig eftir
• tjá sig
• trúlofa sig
• tygja sig
• úða í sig
• út af fyrir sig
• útbúa sig
• úttala sig um
• vanda sig
• vara sig
• vara sig á
• vefja sig utan um
• vega sig upp
• venja sig á
• venja sig af
• venja sig við tilhugsunina
• vera eftir sig
• vera utan við sig
• vera samur við sig
• vera var við sig
• verja sig
• vinna sig upp
• vita ekki hvaðan á sig stendur veðrið
• vita upp á sig skömmina
• viðra sig
• viðra sig upp við
• ybba sig
• yfirkeyra sig
• það er betra að hafa vaðið fyrir neðan sig
• þekkja sig
• þemba sig út
• þenja sig
• þerra sig
• þreifa sig áfram
• þurka sig
• æfa sig
• æpa upp yfir sig

terms derived from the dative form, or sér

• vefja um fingur sér
• láta út úr sér
• bjóða sér
• þurka sér
• koma sér af stað
• leika sér
• gefa af sér
• sjá fyrir sér
• ná ekki upp í nefið á sér
• kenna sér einskis meins
• vera vel að sér
• afsala sér eign
• halda í sér
• skipta sér af
• dunda sér
• fá sér göngutúr
• vera frá sér
• anda einhverju að sér
• taka af sér skóna
• anda einhverju frá sér
• koma sér
• hafa andvara á sér
• halda sér til
• það liggur vel á mér
• fela í sér (to include)
• ganga sér til húðarinnar
• romsa upp úr sér
• kunna sér ekki læti
• innifela í sér
• takast með sér ástir
• afla sér
• aka sér
• fjölga sér
• skilja sér
• sjá á
• fela í sér
• renna sér á hjólaskautum
• renna sér á rúllubretti
• eiga sér langan aðdraganda
• gera af sér
• hæla sér af
• leggja sér til munns
• hafa í för með sér (syn. valda)
• brjóta sér leið
• lyfta sér
• runka sér
• bíta af sér
• leiða af sér
• gera sér grein fyrir
• velta fyrir sér
• skila sér
• orð hrjóta af vörum sér
• lýsa sér
• sitja á sér
• heima hjá sér
• renna sér á skíðum
• renna sér á sleða
• brjóta af sér
• taka sér far
• koma sér undan
• fá sér far
• búa sér til
• anda að sér
• anda frá sér
• afsala sér
• reyna sig
• snúa sér að
• vita af sér
• gera sér lítið fyrir
• þróa með sér
• vita sér einskis von
• einn sér
• fá af sér/fá ekki af sér
• ásetja sér
• velja sér
• hlaupa af sér hornin
• haga sér
• setja sér
• bregða sér
• hugsa sér
• renna sér
• forða sér
• skemmta sér
• ná sér
• ljúka sér af
• skemmta sér konunglega
• kaupa sér
• kunna sér hóf
• halda niðri í sér andanum
• finna á sér
• renna sér á skautum
• ætla sér
• afsala sér kröfu
• áskilja sér
• bera eitthvað af sér
• klóra sér í kollinum
• þylja upp úr sér
• virða fyrir sér
• ganga sér til húðar
• senda frá sér
• eiga sér
• taka sér bólfestu
• hafa rétt fyrir sér
• ryðja sér leið
• gefa frá sér
• senda frá sér
• ímynda sér
• fróa sér
• fela í sér
• flýta sér
• þroska með sér hæfileika
• í sjálfu sér

terms derived from the genitive form, or sín

• axla sín skinn
• vera sjálfs sín herra
• laða til sín
• kalla til sín
• mega sín mikils
• blygðast sín
• mega missa sín
• taka orð sín aftur
• mega sín ekki við
• segja til sín
• segir til sín
• vera miður sín
• njóta sín
• vænta sín
• skipa milli sín
• njóta sín
• kalla til sín
• gæta sín
• vista til sín
• falla á sjálfs sín bragði
• halda orð sín
• hefna sín
• kveðja til sín
• mega sín mikils
• hefna sín á
• tala sín á milli
• skipta á milli sín
• skammast sín
• sín á milli

Norwegian Nynorsk

Verb

sig

1. inflection of siga:
   1. present
   2. imperative

Old English

Pronunciation

• IPA^(key): /siːj/

Verb

sīġ

1. Alternative form of sīe

Sumerian

Romanization

sig

1. Romanization of 𒋝 (sig)

Swedish

Alternative forms

• sej (strongly colloquial)

Etymology

From Old Norse sik, from Proto-Germanic *sek, from Proto-Indo-European *se.

Pronunciation

• IPA^(key): /sɛj/
• (Scania) IPA^(key): /saj/
• Homophones: sej, säg
• Rhymes: -ɛj, -aj

Pronoun

sig

1. reflexive case of han, hon, den, det, de or man; compare himself, herself, itself, themselves, oneself

   Antagligen skulle han vilja lära sig jonglera.

   Presumably he would like to learn how to juggle.

   Hon lärde sig själv.

   She taught herself.

   Skar de sig på knivarna?

   Did they cut themselves on the knives?

Declension

Swedish personal pronouns

Number	Person	Type	Nominative	Oblique	Possessive
					common	neuter	plural
singular	first	—	jag	mig, mej3	min	mitt	mina
	second	—	du	dig, dej3	din	ditt	dina
	third	masculine (person)	han	honom, han2, en5	hans
		feminine (person)	hon	henne, na5	hennes
		gender-neutral (person)1	hen	hen, henom7	hens
		common (noun)	den	den	dess
		neuter (noun)	det	det	dess
		indefinite	man or en4	en	ens
		reflexive	—	sig, sej3	sin	sitt	sina
plural	first	—	vi	oss	vår, våran2	vårt, vårat2	våra
	second	—	ni	er	er, eran2, ers6	ert, erat2	era
		archaic	I	eder	eder, eders6	edert	edra
	third	—	de, dom3	dem, dom3	deras
		reflexive	—	sig, sej3	sin	sitt	sina

¹Neologism. Usage has increased since 2010, though it remains limited.

²Informal

³Colloquial pronunciation spelling.

⁴Dialectal, also used lately as an alternative to man, to avoid association to the male gender.

⁵Informal, somewhat dialectal

⁶Formal address

⁷Discouraged by the Swedish Language Council

See also

• sig själv sg
• sig själva pl

Western Apache

Etymology

From Proto-Athabaskan *-x̯ɑ̓t. Cognates include Navajo sid, Mescalero sįh.

Pronunciation

• IPA^(key): [sɪ̀k]

Noun

sig

1. scar

Usage notes

The form sig in the White Mountain variety; sid occurs in White Mountain and Dilzhe’eh (Tonto); shig occurs in Cibecue; shid occurs in Dilzhe’eh and San Carlos varieties;