spokojniutki

Polish

Etymology

From spokojny +‎ -utki.

Pronunciation

• IPA^(key): /spɔ.kɔjˈɲut.ki/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -utki
• Syllabification: spo‧koj‧niut‧ki

Adjective

spokojniutki (not comparable, derived adverb spokojniutko)

1. diminutive of spokojny

Declension

Declension of spokojniutki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	spokojniutki		spokojniutka	spokojniutkie	spokojniutcy	spokojniutkie
genitive	spokojniutkiego		spokojniutkiej	spokojniutkiego	spokojniutkich
dative	spokojniutkiemu		spokojniutkiej	spokojniutkiemu	spokojniutkim
accusative	spokojniutkiego	spokojniutki	spokojniutką	spokojniutkie	spokojniutkich	spokojniutkie
instrumental	spokojniutkim		spokojniutką	spokojniutkim	spokojniutkimi
locative	spokojniutkim		spokojniutkiej	spokojniutkim	spokojniutkich

Further reading

• spokojniutki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spokojniutki in Polish dictionaries at PWN