tintahal

Hungarian

Etymology

tinta (“ink”) +‎ hal (“fish”)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈtintɒhɒl]
• Hyphenation: tin‧ta‧hal

Noun

tintahal (plural tintahalak)

1. squid (sea animal)

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
	singular	plural
nominative	tintahal	tintahalak
accusative	tintahalat	tintahalakat
dative	tintahalnak	tintahalaknak
instrumental	tintahallal	tintahalakkal
causal-final	tintahalért	tintahalakért
translative	tintahallá	tintahalakká
terminative	tintahalig	tintahalakig
essive-formal	tintahalként	tintahalakként
essive-modal	—	—
inessive	tintahalban	tintahalakban
superessive	tintahalon	tintahalakon
adessive	tintahalnál	tintahalaknál
illative	tintahalba	tintahalakba
sublative	tintahalra	tintahalakra
allative	tintahalhoz	tintahalakhoz
elative	tintahalból	tintahalakból
delative	tintahalról	tintahalakról
ablative	tintahaltól	tintahalaktól
non-attributive possessive - singular	tintahalé	tintahalaké
non-attributive possessive - plural	tintahaléi	tintahalakéi

Possessive forms of tintahal
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	tintahalam	tintahalaim
2nd person sing.	tintahalad	tintahalaid
3rd person sing.	tintahala	tintahalai
1st person plural	tintahalunk	tintahalaink
2nd person plural	tintahalatok	tintahalaitok
3rd person plural	tintahaluk	tintahalaik

Further reading

• tintahal in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN