tussenkomen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From tussen (“between”) + komen (“come”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]tussenkomen
- to intervene
Conjugation
[edit]| Conjugation of tussenkomen (strong class 4, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | tussenkomen | |||
| past singular | kwam tussen | |||
| past participle | tussengekomen | |||
| infinitive | tussenkomen | |||
| gerund | tussenkomen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kom tussen | kwam tussen | tussenkom | tussenkwam |
| 2nd person sing. (jij) | komt tussen, kom tussen2 | kwam tussen | tussenkomt | tussenkwam |
| 2nd person sing. (u) | komt tussen | kwam tussen | tussenkomt | tussenkwam |
| 2nd person sing. (gij) | komt tussen | kwaamt tussen | tussenkomt | tussenkwaamt |
| 3rd person singular | komt tussen | kwam tussen | tussenkomt | tussenkwam |
| plural | komen tussen | kwamen tussen | tussenkomen | tussenkwamen |
| subjunctive sing.1 | kome tussen | kwame tussen | tussenkome | tussenkwame |
| subjunctive plur.1 | komen tussen | kwamen tussen | tussenkomen | tussenkwamen |
| imperative sing. | kom tussen | |||
| imperative plur.1 | komt tussen | |||
| participles | tussenkomend | tussengekomen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||