vooruitgaan
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From vooruit (“forward”) + gaan (“to go”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]vooruitgaan
Conjugation
[edit]| Conjugation of vooruitgaan (strong class 7, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vooruitgaan | |||
| past singular | ging vooruit | |||
| past participle | vooruitgegaan | |||
| infinitive | vooruitgaan | |||
| gerund | vooruitgaan n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | ga vooruit | ging vooruit | vooruitga | vooruitging |
| 2nd person sing. (jij) | gaat vooruit, ga vooruit2 | ging vooruit | vooruitgaat | vooruitging |
| 2nd person sing. (u) | gaat vooruit | ging vooruit | vooruitgaat | vooruitging |
| 2nd person sing. (gij) | gaat vooruit | gingt vooruit | vooruitgaat | vooruitgingt |
| 3rd person singular | gaat vooruit | ging vooruit | vooruitgaat | vooruitging |
| plural | gaan vooruit | gingen vooruit | vooruitgaan | vooruitgingen |
| subjunctive sing.1 | ga vooruit | ginge vooruit | vooruitga | vooruitginge |
| subjunctive plur.1 | gaan vooruit | gingen vooruit | vooruitgaan | vooruitgingen |
| imperative sing. | ga vooruit | |||
| imperative plur.1 | gaat vooruit | |||
| participles | vooruitgaand | vooruitgegaan | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||