Alim Ĥan

Alim Ĥan
Emiro de Buĥaro
Alim Ĥan, en unu el la tutmonde unuaj koloraj fotoj, farita en 1911 de Prokudin-Gorskij
Persona informo
Said Mir Muhammad Olimxon Mangʻit سعید میر محمد امیر عالم‌خان منغیت
Naskiĝo	3-an de januaro 1880 (1880-01-03) en Buĥaro
Morto	28-an de aprilo 1944 (1944-04-28) (64-jaraĝa) en Kabulo
Tombo	Kabulo vd
Religio	islamo • sunaismo vd
Alma mater	Mir-i-Arab madrasah (en) Corps des cadets Nicolas (fr) vd
Familio
Dinastio	Manghud • Q31456790 vd
Patro	'Abd al-Ahad Khan (en) vd
Profesio
Okupo	suvereno politikisto vd
Honorigoj Honorigoj (1916)  Kavaliro de la Ordeno de Sankta Aleksandro Nevskij (1911)  Ordeno de Blanka Aglo (1910)  Ordeno de Sankta Vladimiro, Dua Klaso (1906)  Ordeno de Sankta Anna 1a-klasa (1901)  Ordeno de Sankta Stanislao 1a-klasa vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Sejid Mir Mohamed Alim Ĥan, uzbeke Said Mir Muhammad Olim Xon, perse امیر عالم خان, (naskiĝis la 3-an de januaro 1880; mortis la 28-an de aprilo 1944 en Kabulo) ĝis sia forpelo fare de la bolŝevikoj estis la lasta emiro de la emirlando Buĥaro.

Vivo

Alim Ĥan estis ano de dinastio, kiu regis ekde la jaro 1784. En aprilo 1902 li edziĝis, kaj havis du filojn (Sejid Mir Ibrahim Ĥan, naskita la 27-an de decembro 1903, kaj Sejid Mir Sultan Ĥan). Alim Ĥan en 1944 mortis en ekzilo en Afganio.

Post la forpelo de Alim Ĥan la emirlando en 1920 iĝis memstara Buĥara Popola Soveta Respubliko kun Samarkando kiel ĉefurbo, antaŭ ol en 1925 la teritorio estis integrita en la unian respublikon Uzbekio. En la orienta parto de la lando la forpelita emiro helpe de la brita armeo estis kolektinta batalantojn kontraŭ la Ruĝa Armeo de Sovetunio, sed lia armeo estis venkita kaj li komence de 1921 estis reforpelita al Afganio. Fine de la jaro 1921 liaj anoj denove transiris la limon kaj unuiĝis kun la Basmaĉi, turkestanaj ribeluloj kaj kun Enver Paŝao. Enver Paŝao, kiun Alim Ĥan nomumis "armeestro de la batalantoj de islamo kaj reprezentanto de la emiro de Buĥaro", fakte konkeris Duŝanbeon kaj okupis la tutan orientan teritorion de la emirlando (Taĝikio), sed en somero 1922 estis venkita fare de la Ruĝa Armeo kaj mortis batale.