Arielo (luno)
Aspekto
Arielo | |
Natura satelito de Urano (I) | |
astronomia simbolo
| |
Miksaĵo de kvar fotoj de Arielo fare de la kosmoesplorilo Voyager 2, la 24-an de januaro 1986
| |
natura satelito de Urano • regula satelito | |
---|---|
Oficiala nomo | Urano I[1] |
Astronomia simbolo | vd |
Nomita laŭ | Arielo vd |
Malkovro | |
Malkovrinto | William Lassell[1] |
Dato de malkovro | 24-a de oktobro 1851[1] |
Loko de malkovro | Liverpulo[1] |
Orbitaj ecoj | |
Averaĝa radiuso Granda duonakso |
190 900 km 191 020 km |
Discentreco | 0,0012 |
Klinangulo | 0,260° |
Periodo | 2,520 tagoj |
Fizikaj ecoj | |
Dimensioj Diametro - Areo - Volumeno |
1162,2×1155,8×1155,4 km 1157,8 ± 1,2 km 4,2113 × 106 km2 0,8126 × 109 km3 |
Maso - Denso - Surfaca falakcelo - Liberiga rapido |
(1,353 ± 0,020) × 1021 kg (1,66 ± 0,15) × 103 kg/m3 0,27 m/s2 558 m/s |
Rotacia periodo | Kaptita |
Atmosferaj kaj surfacaj ecoj | |
Surfaca temperaturo | ~58 K |
Albedo Geometria albedo |
0,39 0,39 vd |
Observaj ecoj | |
Videbla magnitudo | 14,16[2] |
Arielo estas unu el la ĉefaj naturaj satelitoj de la planedo Urano. Ĝin malkovris la brita astronomo William Lassell la 24-an de oktobro 1851, samtempe kiel Umbrielo.
La sistemo de Urano estis ĝis nun vizitita nur de la usona kosmoesplorilo Voyager 2, dum januaro 1986.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Paĝaro pri planeda nomenklaturo ĉe la retejo de la usona geologia agentejo USGS (angle)
- ↑ Retejo de la Observatorio ARVAL (angle)