Lockheed L-1011 TriStar
| Lockheed L-1011 TriStar | ||
|---|---|---|
 L-1011 de British Airways, 1986. | ||
| Tipo: | Pasaĝeraviadilo | |
| Fabrikanto: | Lockheed | |
| Unua flugo: | 16-an de novembro 1970 | |
| Enkonduko: | 26-an de aprilo 1972 en Eastern Air Lines | |
| Uzanto: | Delta Air Lines (1973-2001) Cathay Pacific (1973-1996) | |
| Produktperiodo: | 1968-1984 | |
| Produktkvanto: | 250 | |
La Lockheed L-1011 TriStar estas pasaĝeraviadilo de Lockheed, ellaborita en 1970. L-1011 estas unua kaj sola pasaĝeraviadilo de Lockheed.
La L-1011 estas tria larĝkorpa pasaĝeraviadilo, post Boeing 747 (1969) kaj McDonnell Douglas DC-10 (1970). Inter 1968 kaj 1984, Lockheed produktis 250 aviadilojn.
Historio
[redakti | redakti fonton]En 1960-aj jaroj, American Airlines proponis al Douglas (Poste iĝis McDonnell Douglas) kaj Lockheed por nova pasaĝeraviadilo. Tiutempe Lockheed venkis en konkurso por jetmotora transportaviadilo kun C-130 Hercules kaj C-141 StarLifter. La nova transporta aviadila modelo, C-5 Galaxy estis selektita por Usona Aerarmeo. La sukceso en militmerkato motivigis prilaboron de nova pasaĝeraviadilo.
Kiam McDonnell Douglas prilaboris McDonnell Douglas DC-10 kun konservativa tekniko, kiu uziĝis en Douglas DC-8, Lockheed uzis novajn teknologiojn, kiuj Lockheed havis. Ambaŭaj fabrikantoj prezentis novan modelon en tiu tempo, kaj Amercian Airlines selektis DC-10 por malalta kosto. Post la American Airlines, Eastern Air Lines kaj Trans World Airlines (TWA) mendis L-1011.
La L-1011 havis bonan rendimenton kun novaj teknikoj, sed tiu altigis produktkoston de aviadilo. Multaj aerlinioj preferis DC-10. La prokrasto de povejo el Rolls-Royce ankaŭ malbonigis al vendo. Kiel unu kritiko pri aviadiloj, "Aerlinioj eblis aĉeti 747 en iomete pligranda kosto, aŭ DC-10 en sufiĉe plibona kosto."[1]
Pro malsukceso de siaj aviadiloj, tiutempe Lockheed provis subaĉeti politikistojn por vendi siajn aviadilojn. En 1976, por vendi L-1011 al Japanio, Lockheed oferis subaĉeton al japana ĉefministro, Kakuei Tanaka (1918-1993) por influi al All Nippon Airways (ANA). Tiu provo rezultis lian eksigon.
En 1981, Lockheed anoncis haltiĝon de L-1011 produktado.[2] Lasta L-1011 estis produktita en 1984. Post la L-1011, Lockheed finis negocon de komerca aviadilo. En 1995 Lockheed estis aneksita kun Martin Marietta, formis Lockheed Martin.
Variantoj
[redakti | redakti fonton]Civilaj modeloj :
- L-1011-1 (1970) : Originala modelo.
- L-1011-100 (1975) : Dua modelo de L-1011-1. Pliboniĝis fueltankon.
- L-1011-50 : Pliboniĝita versio de L-1011-1. Nur ekzistis kiel opcio por plibonigo de L-1011-1.
- L-1011-150 : Pliboniĝita versio de L-1011-1. Nur ekzistis kiel opcio por plibonigo de L-1011-1.
- L-1011-200 (1976) : Tria produkta modelo kun nova povejo (Rolls-Royce RB.211-524B)
- L-1011-250 : Plibonigo de L-1011-1/-100/-200. Nur ekzistis kiel opcio por plibonigo de regulaj modeloj.
- L-1011-500 (1978) : Pliboniĝita modelo.
Militfortaj modeloj :
- Lockheed TriStar : Ŝarga kaj Fuelcisterna aviadilo de Reĝa Aerarmeo.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Bernie Leighton, La Lockheed L-1011 - Diri adiaŭo al alia trijeto angle, AirlineReporter, 24-an de marto 2014
- ↑ Lockheed haltis L-1011 Produktadon angle, The Sumter Daily, 8-an de decembro 1981
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Konkurantaj aviadiloj
- Boeing 747 (1969)
- McDonnell Douglas DC-10 (1970)