Saltu al enhavo

Padiernos

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Padiernos
municipo en Hispanio Redakti la valoron en Wikidata vd

Flago

Blazono

Flago Blazono
Administrado
Poŝtkodo 05520
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 276  (2023) [+]
Loĝdenso 7 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 40° 37′ N, 4° 51′ U (mapo)40.621666666667-4.8455555555556Koordinatoj: 40° 37′ N, 4° 51′ U (mapo) [+]
Alto 1 104 m [+]
Areo 37 km² (3 700 ha) [+]
Horzono UTC+01:00 [+]
Padiernos (Provinco Avilo)
Padiernos (Provinco Avilo)
DEC
Situo de Padiernos
Padiernos (Hispanio)
Padiernos (Hispanio)
DEC
Situo de Padiernos

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Padiernos [+]
vdr

Padiernos [paDJERnos] estas municipo en la centro de la provinco Avilo, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al Komarko de Avilo kaj al la jurisdikcia teritorio de Avilo, en la centro de la provinco.

Padiernos en la provinco Avilo.
Komarkoj de la provinco Avilo; Komarko de Avilo centre, rozkolore.
Muñochas kaj Padiernos el la Montaro Yemas en la Valo Amblés.

Geografio

[redakti | redakti fonton]

Ĝia municipa teritorio estas formata de tri loĝlokoj nome Padiernos, Muñochas [muNJOĉas] kaj Aldealabad, okupas totalan areon de 36,99 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 280 loĝantojn. Ĝi perdis 300 loĝantojn el la mezo de la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj. Ĝi distas 18 km de Avilo, provinca ĉefurbo.

Ĝi limas kun Sanchorreja, La Torre, Casasola, Muñogalindo, Muñopepe, Solosancho, Niharra, Sotalbo kaj Salobral, sur la Valo Amblés. Ĉefaj trajtoj de la municipio estas la Valo Amblés sude kaj la unuaj altaĵoj de la Montaro de Avilo norde kaj okcidente, en kiu elstaras la montopintoj Cerro Bajero (1560 m) kaj Vivarón (1364 m).

Inter Padiernos kaj Sanchorreja estas arkeologia kuŝejo el Ferepoko kie loĝis Vetonoj, inter kies loĝejoj aperis ceramiko, juveloj kaj tomboj. La termino Padiernos derivas plej verŝajne de romia vilao nomita Villa Paterna, je ĉirkaŭ 500 m de kie nun estas aktuale la domaro, kaj proksime al romia ŝoseo.

En Mezepoko okazis reloĝado. La areo apartenis al la Regno Kastilio. Plej frua mencio estis de 1515 kiam la reloĝado rilatis al du ermitejoj.

Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj) kaj brutobredado kaj rilata komercado. Lastatempe kultura kaj rura turismo ekgravis (popola arkitekturo, historia heredo, piedirado).

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]